Wełna mineralna

Jest tworzywem używanym głównie do ocieplania budynków, ale równie dobrze nadaje się do wygłuszania pomieszczeń (np. studiów nagraniowych), gdyż tłumi dźwięki uderzeniowe, a równocześnie przepuszcza parę i chroni przed ogniem. Z wełny mineralnej powstają m.in. popularne płyty termoizolacyjne. Dużym zainteresowaniem cieszą się płyty warstwowe z wełny mineralnej produkowane przez Balex. Wełna mineralna szklana i skalna, jak sugeruje nazwa, składają się z surowców mineralnych. Pierwsza z nich jest wytapiana i powstaje z bazaltu. Do produkcji drugiej potrzebny jest m.in. piasek kwarcowy. 

Firmy budowlane doceniają wełnę mineralną za jej właściwości fizyczne. Materiał jest sprężysty i elastyczny, dzięki czemu łatwo ułożyć z niego szczelną izolację. Cechy te są szczególnie ważne, gdy zamierzamy użyć wełny mineralnej do ocieplenia konstrukcji złożonych z drewnianych szkieletów i ocieplić połać dachową. Z tworzywa tego produkowane są wspomniane płyty, filce, maty i granulaty (strzępki wełny). Maty i płyty różnią się między sobą pod względem twardości i gęstości. Warto pamiętać, że wełna mineralna jest tworzywem delikatnym. Podczas układania mogą sypać się z niej włókna, więc należy układać ją w specjalnych rękawiczkach i okularach ochronnych.

Styropian i polistyren 

Styropian to sztywne i lekkie tworzywo, którego zaletą jest wysoka odporność na wilgoć, a wadą szybkie niszczenie pod wpływem klejów bitumicznych i mas hydroizolacyjnych ‒ powodują one jego topnienie i zanikanie. W branży budowlanej dużą popularnością cieszy się m.in. styropian grafitowy. Dodatek grafitu powoduje poprawę właściwości izolacyjnych tworzywa. Ze styropianu powstają różnego rodzaju płyty, np. laminowane, laminowane papą i zwykłe. Nieco innego styropianu używa się do ocieplania dachów ‒ w tym przypadku wskazane jest użycie tworzywa o większej sprężystości. Na rynku budowlanym dostępny jest także styropian akustyczny, który poprawia wyciszenie stropów. Styropianowi niestraszna jest woda ‒ tworzywo nie wchłania jej ani nie pęcznieje pod jej wpływem. Nie spala się gwałtownie pod wpływem ognia ‒ styropian jedynie się kurczy i przestaje płonąć tuż po usunięciu źródła ognia.

Polistyren, np. ekstrudowany XPS, można określić mianem tworzywa do zadań specjalnych. Jest znacznie twardszy od styropianu (przekłada się to na wyższą cenę), a ponadto cechuje się niską odpornością na rozpuszczalniki organiczne. Z materiału tego powstają płyty o fazowanych krawędziach i szorstkiej lub wytłaczanej powierzchni. Dzięki temu lepiej trzymają się na nich materiały hydroizolacyjne lub tynk.