Art. 675 k.p. wprowadził definicję telepracy, która wymienia jej cechy szczególne (jednocześnie odróżniające telepracę od pracy wykonywanej w sposób tradycyjny). Są to:

• regularność świadczenia pracy w tej formie,
• wykonywanie obowiązków pracowniczych poza zakładem pracy,
• świadczenie pracy z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną.

Istotne znaczenie ma również fakt, iż przepisy o zatrudnianiu pracowników w formie telepracy nie wprowadzają wymogu, by w tej formie wykonywana była całość obowiązków osoby zatrudnionej. Z kolei regulacje szczególne, dotyczące pracowników administracji rządowej, nie zawierają obowiązku świadczenia pracy na terenie urzędu. Można zatem wnioskować, iż praca osoby zatrudnionej w urzędzie może być wykonywana w całości lub w części także w innym miejscu, w formie telepracy (np. w domu pracownika).

Nie stanowi tu przeszkody prawnej unormowanie dni i godzin pracy tych pracowników (np. od poniedziałku do piątku w godz. 8.15 – 16.15), ponieważ tego rodzaju zastrzeżenie może zostać wprowadzone w porozumieniu zawartym pomiędzy pracodawcą a zakładową organizacją związkową bądź w regulaminie wydanym przez pracodawcę (art. 676 k.p.). Natomiast przedmiotem odrębnej umowy pomiędzy pracodawcą i pracownikiem może być szczegółowe uregulowanie kwestii związanej z potwierdzaniem obecności pracownika na stanowisku pracy (art. 6711 par. 2 k.p.).

Więcej szczegółów w Gazecie Prawnej w artykule pt. Telepracę można stosować w urzędach administracji rządowej

Katarzyna Jędrzejewska