Przyczyny i objawy kataru siennego

Katar sienny bywa nazywany bardzo różnie – najczęściej mówi się o katarze alergicznym, jednak, co ciekawe, inna nazwa to…kwiat malwy. Katar sienny nie jest w rzeczywistości żadną infekcją, a jego pojawienie się nie jest spowodowane wirusem. Katar alergiczny to choroba atopowa i jest wywoływana przez pyłki roślin; do reakcji alergicznej może dojść na skutek wydzielania pyłków zarówno przez zioła jak i trawy czy pręciki kwiatowe drzew. Niektóre osoby są uczulone wyłącznie na jeden rodzaj pyłków, inne reagują na niemal każde pyłki znajdujące się w powietrzu. Uwaga: katar sienny może też być spowodowany reakcją na zupełnie inne alergeny, np. na roztocza kurzu domowego lub sierść zwierząt. Takie uczulenia są całoroczne, a osoby uczulone powinny unikać czynników podrażniających.

Wbrew pozorom i temu, że objawy kataru siennego mogą początkowo wskazywać na zwykłą infekcję, katar alergiczny można dość łatwo rozpoznać. Po pierwsze – katar sienny utrzymuje się znacznie dłużej niż zwykła infekcja. Towarzyszy mu wodnisty katar, częste kichanie, nasilone łzawienie oczu, nieżyt nosa (jedno- lub dwustronny), świąd w nosie, puchnięcie powiek i zaczerwienienie spojówek, a także uczucie wewnętrznego rozbicia. Nie występuje jednak gorączka, a w późniejszych dniach nie pojawia się kaszel. Katar sienny łatwo zdiagnozować zwłaszcza za drugim czy trzecim razem, gdy choroba atakuje na skutek kontaktu z konkretnym alergenem. Ewentualne podejrzenia warto potwierdzić jednak u specjalisty.

Jak leczyć katar sienny?

Jeśli alergolog potwierdzi uczulenie na konkretny alergen, warto przeprowadzić dodatkowe badanie w kierunku astmy. Samo leczenie to zazwyczaj połączenie kilku rodzajów działań. Po pierwsze – należy unikać alergenów, jeśli tylko jest to możliwe (np. ograniczyć wychodzenie na tereny pokryte mnóstwem kwitnących traw i kwiatów). Najczęściej osoby chore przyjmują również specjalne preparaty farmakologiczne lub – na własne życzenie – poddają się zabiegowi odczulania.