Życie dla pracy, czy praca dla życia

Kilka lat temu sporo mówiło się o tzw. „millenialsach” w kontekście ich zupełnie różnego od dotychczas spotykanego podejścia do pracy. Socjolodzy nazwali to pokoleniem, które „pracuje, aby żyć”, w przeciwieństwie do ich starszych kolegów, którzy wpadli w pułapkę „żyć, aby pracować”. I efekty tego drugiego podejścia oglądam niemal codziennie w gabinecie:

• po utracie pracy zorientowałem się, że poza nią nie mam żadnego życia
• poświęciłem pół życia pracy, aby mojej rodzinie lepiej się żyło, ale przegapiłem bycie z nią

Praca a związek

Coraz więcej małżeństw mierzy się z kryzysem, u podłoża którego leży nadmierne zaangażowanie w pracę jednego z małżonków:

• Czuję, że praca jest dla Ciebie najważniejsza.

• Nigdy Cię nie ma.

• Ostatni urlop wziąłem cztery lata temu.

Jedna z moich pacjentek, której mąż wiele godzin spędzał w pracy i w delegacjach prześmiewczo nazywała siebie „korpowdową”.

Równowaga między pracą a związkiem – jak o nią zadbać?

Jak więc wprowadzić równowagę pomiędzy życiem zawodowym, a związkiem? Przed tym pytaniem staje coraz więcej ludzi i nie ma tu jednej uniwersalnej odpowiedzi. Natomiast jest kilka pytań, które warto sobie zadać, aby zrozumieć dlaczego nam się to nie udaje. Jeśli nie potrafisz zadać ich sobie samemu - skorzystaj z pomocy psychoterapeuty.

Wartości

Za moich nastoletnich czasów na topie była pewna polska komedia, w której jeden z głównych bohaterów mówił, że wystarczy że odpowiesz sobie na jedno zajebiście, ale to zajebiście ważne pytanie: Co lubię w życiu robić?. A potem zacznij to robić. No właśnie….

Pytanie - co lubisz w życiu robić?, to podstawa wiedzy o sobie, to zadania i cele, które nadają sens naszemu życiu. Ale to przede wszystkim wartości, które powinny być dla nas jak drogowskazy – jeżeli moją wartością jest zdrowie, to wiem, że ważny jest ruch, zbilansowana dieta, sen itd. Często, gdy praca wchodzi jako temat na sesję par, proszę, aby każda z osób wypisała listę 8-10 wartości, które są dla niej w życiu ważne, a potem określiła, czy wypełnia je w pracy czy w relacji z bliską osobą – okazuje się, że właściwie wszystkie dotyczą sfery prywatnej. Pozostaje więc pytanie – czemu nie poświęcam czasu sferze,  w której mogę realizować swoje wartości?

Czasem praca zajmuje nam tyle czasu, ponieważ zaspokaja jakieś ważne dla nas potrzeby emocjonalne, np. bycia uznanym czy szanowanym, warto zrozumieć jakie i co możemy z tym zrobić.

Asertywność 

Gdy już wiemy co naprawdę jest dla nas ważne, łatwiej nam zadbać o ochronę siebie, czyli stawianie granic. Ja często powtarzam mojemu mężowi, że musi pamiętać, że świat się nie zawali jeśli jakaś umowa zostanie podpisana dwie godziny później, a występ naszego 5-cio latka będzie tylko ten jeden i więcej się nie powtórzy. To samo dotyczy naszego związku, wiem, że on pracuje po to, aby zapewnić nam godny byt, ale jak nie będziemy dbać o naszą relację, to pozostanie MIEĆ, a nie BYĆ.

***

Gdy ciężko o zachowanie równowagi pomiędzy pracą, a małżeństwem i życiem rodzinnym odnoszę się do mojego doświadczenia ze stażu w hospicjum. Jeszcze jako studentka bardzo chciałam towarzyszyć osobom terminalnie chorym i ich rodzinom. Czemu? Bo gdzieś podskórnie czułam, że „życia uczymy się dopiero umierając” (Irving Yalom). Teraz wiem, że nie trzeba być na skraju, żeby złapać balans, trzeba tylko pamiętać jak łatwo można go stracić. Pamiętam, gdy na koniec stażu rozmawiałam z psychologiem, który towarzyszył ludziom w umieraniu, zapytałam wtedy czego nauczył się od tych osób, a on powiedział:

Wiesz, ciekawe jest to, że żadna z tych osób, nie żałuje, że za mało w życiu pracowała, za to prawie wszyscy żałują, że za mało czasu poświęcili ukochanej osobie, za mało byli, za mało przytulali.

To zdanie zawsze przywraca mi równowagę, bo moją wartością jest MIŁOŚĆ.

Artykuł gościnny Anny z Sensity.pl