Alzheimer w domu

Alzheimer jest chorobą nieuleczalną i należy do grupy schorzeń otępiennych. Zwykle trwa od 6 do 14 lat, z różnorodnym przebiegiem. Na chorobę zapadają pacjenci w wieku 60-65 lat. Najczęściej chorym opiekuje się najbliższa rodzina i zwykle jest to współmałżonek. Choroba wkracza do życia małżeństwa w podeszłym wieku, a to oznacza, że opiekunem chorego zostaje osoba sama już nie w pełni sił. Aktualnie na tę chorobę cierpi w Polsce ok. 250 tys. osób, wyspecjalizowanych domów dziennej opieki, w których mogliby przynajmniej czasowo przebywać, jest kilka. A to oznacza, że ponad 90% chorych aktualnie na Alzheimera przebywa we własnym domu pod opieką najbliższej osoby. 

Psychiatra radzi opiekunom pacjentów chorych na Alzhaimera

Najczęściej spotykanym modelem opieki nad chorym jest pełne poświęcenie się opiekuna, odcięcie od świata, wspólne cierpienie w milczeniu, ukrywanie choroby. Specjaliści od lat obserwujący ten schemat zalecają trochę inną postawę. Przede wszystkim w procesie akceptacji diagnozy zalecają zapoznanie się z fachowymi wydawnictwami, spotykanie się z innymi opiekunami, rozmowy z lekarzami. Im więcej wie się o tej wyniszczającej chorobie tym, może nie łatwiej, ale z pewnością bardziej świadomie, przejdzie się przez ten etap życia. 

Ponieważ świadomość chorego na Alzhaimera z czasem całkowicie odcina go od codzienności, opiekunowie często izolują go od otoczenia a w ten sposób alienują również siebie. Dlatego psycholodzy radzą, by mówić o swoim problemie jak największej ilości osób, również sąsiadom czy obsłudze osiedlowych sklepów. Część z nich z pewnością, poproszona, spędzi z chorym od czasu do czasu kilka godzin, spacerując, grając w proste karty czy oglądając fotografie. Pracownicy okolicznych sklepów, znając problem, być może zaopiekują się chorym, gdyby ten niezauważony wyszedł z domu. 

Opiekun chorego na Alzhaimera sam w potrzebie

Aby zminimalizować trud opieki nad bliską osobą chorą na Alzheimera samemu trzeba poszukać pomocy, przede wszystkim mentalnej. Psycholodzy w trosce o zdrowie opiekuna zalecają, by ten korzystał z przynależności do wszelkich grup wsparcia, One również oferują pomoc. Warto zresztą prosić o nią jak najczęściej, gdy trzeba wyjść z domu, ale również, by na chwilę odpocząć od presji choroby. Jeżeli opiekun pracuje cały czas zawodowo, zaleca mu się, by jak najdłużej pracował i nie rezygnował z tych obowiązków. Prędzej czy później i tak będzie musiał zapewne to zrobić. 

Ważnym aspektem opieki jest wypoczynek opiekuna, rozwijanie zainteresowań, utrzymywanie kontaktów towarzyskich. Warto zrobić wszystko, by je utrzymać, nawet w tak ciężkim okresie życia. Im więcej sytuacji odstresowujących, tym opieka nad chorym będzie przebiegała spokojniej, zwłaszcza w sytuacjach utraty cierpliwości. Więcej o chorobie Alzheimera i jak sobie z nią radzić dowiesz się ze strony radomskiego psychiatry - https://psychiatraradom.pl/