Jeżeli do nagwintowania mamy materiał o większej twardości niż standardowa, warto jest sięgnąć po narzynkę wykonaną ze stali szybkotnącej z dodatkiem kobaltu ( HSEE ). Ta odmiana materiału utwardza ostrza narzynki i zwiększa jej odporność na wysoką temperaturę. Narzynki calowe do rur stosowane są do wykonywania gwintów calowych. Ten rodzaj używany jest bowiem we wszelkich złączkach pneumatycznych oraz hydraulicznych. Gwint calowy posiada kąt zarysu 55° lub 60°. Narzynki calowe do rur posiadają najczęściej przekrój kołowy, gdzie na zewnętrznej powierzchni znajdują się otwory mocujące do oprawki. Oprawka to dodatkowe narzędzie współpracujące z narzynką, służące do gwintowania. Jej ramiona są uchwytami za pomocą których, operator może wprawić w ruch obrotowy narzynkę i rozpocząć nacinanie gwintu. Cały proces powinien zakończyć się w jednym przejściu po czym powinien powstać pełen gwint bez wyszczerbień oraz wyłamań.

Każda narzynka posiada część skrawającą czyli nakrój. Znajduje się ona po obu stronach narzędzia w pobliżu powierzchni czołowych. Jest ona wykonana pod katem, aby łatwiej można było wprowadzić narzynkę na pręt. Długość części zbieżnej określa się podstawie iloczynu parametru części skrawającej oraz skoku danego gwintu. Przyjmuje się, że wraz z końcem części skrawającej narzynki posiadają pełny gwint. Wokół ostrzy na powierzchni czołowej wykonane są rowki wiórowe, którymi wióry są odprowadzane poza miejsce obróbki. Ich ilość zależy głównie od średnicy zewnętrznej narzynki. Im większa jest ta wartość tym więcej rowków, których może być od 3 do 8. Innym ważnym parametrem narzynki jest jej grubość. Narzynki do gwintowania czasami na swojej powierzchni posiadają nacięcie. Dzięki niemu można ścisnąć narzędzie i wykonać nowe ostrze na wymiar. Dzięki temu możemy wydłużyć eksploatację narzynek. Narzynki calowe do rur wykonywane są zazwyczaj według normy DIN-EN24 231. Tolerancja wykonanego gwintu poprzez narzynkę ma zazwyczaj klasę A.

Rodzaje narzynek calowych do rur

Narzynki calowe do rur mogą występować w kilku postaciach. Te najczęściej spotykane są do obróbki ręcznej za pomocą specjalnej oprawki. Operator manualnie kręci oprawką w której jest zamocowana narzynka. Drugim sposobem nacinania gwintów calowych do rur jest sposób maszynowy. Do takiej operacji należy jednak zastosować narzynki dzwonowo – automatowe, które posiadają specjalny chwyt do mocowania w tokarce. Taka narzynka (sklep z narzynkami) posiada wysuniętą część skrawającą zbieżną ku końcowi. Dzięki temu posiada ona możliwość głębszego nacinania gwintu.

Ważnym elementem każdej narzynki calowej do rur jest część skrawająca. Istnieje bowiem zasada, że powinna ona być dłuższa dla narzynek przystosowanych do obrabiania twardszych materiałów. Zwiększona ilość ostrzy bowiem zmniejsza siły skrawania i ułatwia wykonanie gwintu. Długość części skrawającej zależna jest od skoku gwintu oraz parametru nakroju. Zawiera się ona zazwyczaj między 1.5 do 2.5. Ceny narzynek uzależniona jest od wielkości, gwintu oraz popularności.

Narzynką calową do rur możemy obrabiać wiele różnych materiałów. Najczęściej producent narzynek w katalogu podaje za pomocą koloru i specjalnego oznaczenia do jakiego dokładnie materiału można użyć dany produkt. Stale węglowe, niskostopowe oraz wysokostopowe oznaczone są literką P oraz kolorem niebieskim. Stal nierdzewna ma przypisaną literkę M oraz kolor żółty. Często też można znaleźć alternatywne oznaczenie poprzez napis INOX. Kolor czerwony oraz litera K oznacza żeliwo. Metale nieżelazne oraz aluminium oznaczone są na zielono oraz za pomocą litery N. Materiały żaroodporne mają oznaczenia brązowe i literkę S, a materiały hartowane literkę H oraz kolor szary. Warto stosować narzynkę zgodnie z jej przeznaczeniem. Jej specyficzna geometria nakroju oraz materiał z którego została wykonana, zapewnia bezproblemowe nacinanie gwintu. Jeżeli użyjemy narzynkę do zbyt twardego materiału, może okazać się że zniszczymy ją poprzez wyłamanie ostrzy.