Chłoniaki są bardzo liczną grupą nowotworów, które powstają z limfocytów które w sposób niewłaściwy i niekontrolowany przez organizm mnożą się. Gdy robią to bardzo intensywnie, zaczynają się rozpadać, co może prowadzić do śmierci pacjenta. Mogą również zajmować różne narządy, w tym szpik kostny, zaburzając prawidłowe powstawanie komórek krwi, co również, nieleczone, kończy się zgonem. Dlatego tak ważne jest wczesne wykrycie i określenie typu chłoniaka, by jak najlepiej dobrać leczenie, które będzie skuteczne i zapobiegnie rozwojowi choroby.

Pierwszym i bardzo ważnym elementem wczesnej diagnostyki chłoniaków jest świadomość pacjenta odnośnie tego, jakich objawów może się spodziewać. Podstawowym objawem są powiększone węzły chłonne, które jeśli będą znacznie powiększone mogą być widoczne jako guz na szyi czy nad obojczykiem. Bardzo niepokojąca, nie tylko w kontekście chłoniaków ale i wszystkich nowotworów, jest utrata masy ciała powyżej 10% w ciągu 6 miesięcy. Ponadto alarmujące są poty nocne, świąd skóry, czy gorączka trwająca powyżej 2 tygodni bez ustalonej przyczyny. Jeśli zajęty jest szpik kostny, pojawiają się objawy ze strony zaburzenia składu krwi: znaczne zmęczenie, omdlenia, wybroczyny na skórze, przedłużony czas krwawienia (na przykład krwawień miesiączkowych czy ze zwykłej rany), częste lub przewlekające się infekcje. Objawy te są bardzo niespecyficzne i często bagatelizowane przez pacjentów, a czasami nawet przez lekarzy. Dlatego warto wspomnieć o nich lekarzowi rodzinnemu i poprosić o wykonanie podstawowych badań krwi. Istnieją również typy chłoniaków które zajmują przewód pokarmowy, głównie żołądek czy jelita, dając, oprócz niektórych objawów wymienionych powyżej, nudności i wymioty lub szybko narastający guz w prawym dolnym kwadrancie brzucha. Są to chłoniaki które rozwijają się bardzo szybko, dlatego rozpoczęcie diagnostyki jest konieczne w przeciągu kilku dni. Więcej na temat objawów można znaleźć na stronie rozpoznajchloniaka.pl

Pełna diagnostyka od rozpoczęcia do ustalenia podtypu chłoniaka powinna trwać do 3 tygodni. Samo leczenie powinno być rozpoczęte w przeciągu 2 tygodni od rozpoznania. Skąd ten pośpiech? Po pierwsze chcemy zapobiec efektom rozpadu komórek nowotworu który następuje przy ich śmierci - czyli po zadziałaniu chemioterapeutyku. Im więcej tych komórek, tym większe szanse że efekt będzie znaczny, co może zagrażać życiu pacjenta. Ponadto im wcześniej rozpoczniemy leczenie tym mniejsze szanse na to, że nowotwór zajmie różne tkanki, w tym szpik - im mniej narządów zajmuje, tym leczenie będzie skuteczniejsze. Wreszcie chcemy leczyć jak najszybciej by zapobiegać samym objawom nowotworu, które mogą doprowadzić do ciężkich infekcji czy poważnych krwawień zagrażających życiu pacjenta.

Zatem aby leczenie było odpowiednio wprowadzone tak ważne jest wczesne podjęcie diagnostyki chłoniaków. Może to uratować lub znacznie przedłużyć życie pacjenta.