Z bronią palną związana jest długa, zróżnicowana i pełna wielkich wynalazków historia. Opracowanie pierwszych tego typu konstrukcji przypisuje się Chińczykom, którzy jako pierwsi stworzyli proch czarny - mieszaninę siarki, węgla drzewnego oraz saletry (azotanu potasu). Wraz z pojawieniem się prochu w Europie (do czego doszło już w średniowieczu) można zaobserwować stopniowy rozwój broni czarnoprochowej również na Starym Kontynencie. Z początku były to przede wszystkim armaty oraz proste karabiny bezzamkowe. Cechowały się one jednak małą celnością, skomplikowaną obsługą oraz wysokim ryzykiem obrażeń odnoszonych przez strzelca. 

Uwaga konstruktorów szybko skoncentrowała się więc na wyeliminowaniu wspomnianych mankamentów. Efektem tych starań było najpierw opracowanie broni czarnoprochowej wyposażonej w zamki lontowy, kołowy, skałkowy oraz kapiszonowy, które znacznie poprawiło wydajność pistoletów i karabinów, a także w dużej mierze zredukowało ryzyko prawdopodobieństwo wybuchu wskutek nieumiejętnej obsługi. Kolejnym przełomem w świecie broni palnej okazało się opracowanie konstrukcji na naboje scalone, która dzięki zintegrowaniu ze sobą pocisku i ładunku prochu uczyniła każdy strzał jeszcze dokładniejszym i szybszym. Pod tymi względami jeszcze lepsza okazała się broń automatyczna. 

Karabin automatyczny - czym różni się od innych rodzajów broni, takich jak rewolwery? Kiedy pojawiły się pierwsze modele karabinów uznawanych za broń automatyczną?

Jak sama nazwa wskazuje, broń automatyczna to taka, do której obsługi strzelec musi zaangażować minimalną ilość energii. Jeśli chodzi o cały cykl pracy, wszystko sprowadza się do załadowania pierwszego naboju do komory oraz naciśnięcia spustu. Dzięki temu, że mechanizmy automatyki broni, odzyskując energię wyzwoloną w wyniku spalania gazów prochowych lub pobraną z zewnętrznego źródła, sama przygotowuje broń do oddania kolejnego strzału, strzelec musi skupić się na obsłudze karabinu czy pistoletu, ale tym, co ma dużo większe znaczenie dla jego bojowej efektywności. Chodzi tu przede wszystkim o zwiększenie celności oraz zadbanie o bezpieczeństwo własne oraz towarzyszy. 

Pierwsze karabiny automatyczne stworzono w latach 80. XIX wieku, chociaż pierwowzorów należałoby szukać w konstrukcjach antycznych (greckie próby stworzenia samopowtarzalnych katapult) i średniowiecznych (niektóre kusze). Z początku palna broń automatyczna nadawała się jedynie do prowadzenia działań defensywnych. Możliwości wykorzystania jej w operacjach zaczepnych pojawiły się dopiero wraz z opracowaniem pierwszych pistoletów maszynowych. W regularnym wojsku historia broni automatycznej zaczęła się zaś w 1916, kiedy włączono je do wyposażenia armii Cesarstwa Rosyjskiego. 

Broń automatyczna - jakie rodzaje karabinków wyróżniamy ze względu na napęd? Podział broni na gazodynamiczną, napędową i mieszaną

Broń automatyczną można podzielić na wiele sposobów. Jedna z klasyfikacji broni koncentruje się na tym, jaki rodzaj energii jest wykorzystany do użycia automatyki niezbędnej do strzelania. Pod tym względem wyróżniamy:

• broń gazodynamiczną: w tym przypadku do zasilania automatyki wykorzystuje się tylko energię gazów prochowych. Te powstają w wyniku spalania prochu znajdującego się w amunicji, a siła może być przekazana do zamka przez łuskę, za pomocą gazów pobranych z przestrzeni zapociskowej lub odzyskana z narzutu lufy;
• broń napędową: do tej grupy zaliczamy duże karabiny zasilane z zewnętrznego źródła. Tę funkcję może pełnić silnik elektryczny, pneumatyczny lub hydrauliczny;
• broń mieszaną: skupia konstrukcje, których napęd wykorzystuje oba źródła energii. Ze względu na skomplikowaną budowę oraz duże rozmiary, jest stosowana w zasadzie wyłącznie w samolotach, na statkach itp.

Karabinek maszynowy - w jaki sposób może strzelać? Konstrukcje samoczynne, samopowtarzalne i samoczynno-samopowtarzalne

Kolejny sposób podziału broni automatycznej opiera się na rodzaju ognia i wyróżnia?

• broń samoczynną: do tego typu zaliczamy przede wszystkim broń automatyczną, której mechanizm spustowy jest przystosowany wyłącznie do prowadzenia ognia stałego;
• broń samopowtarzalną: rodzaj zawierający pistolety, karabinki i karabiny, które prowadzą ogień pojedynczego, których działanie polega na automatycznym przeładowaniu broni od załadowania do opróżnienia magazynka;
• broń samoczynno-samopowtarzalną: tym mianem określa się typy broni zdolne do prowadzenia zarówno ognia pojedynczego, jak i stałego.

Karabiny, karabinki i pistolety maszynowe. Czy do posiadania broni i amunicji wymagane jest posiadanie pozwolenia? Kto i na jakich zasadach je wydaje?

Osoby marzące o posiadaniu własnego pistoletu lub karabinu automatycznego na pewno będą bardzo zawiedzione informacją, że do jej posiadania niezbędne jest pozwolenie. Co więcej, w przypadku broni automatycznej jest ono wydawane niezwykle rzadko ze względu na to, że ustawodawca uznaje ją za szczególnie niebezpieczną. W praktyce zdobycie pozwolenia w większości przypadków okazuje się niemożliwe. Wyjątki stanowią sytuacje, gdy staramy się o nie w celach rekonstrukcji historycznej (wówczas może ona być przeznaczona tylko do ślepych nabojów) lub do ochrony osób i mienia (wyłącznie karabinki kaliber 5,45 - 7,62 mm).