Oprogramowanie eyeDriver zostało zaprezentowane przez ekipę Artificial Intelligence Group pod kierownictwem Raula Rojasa. W jego opracowaniu pomagała firma SensoMotoric Instruments (SMI). Dzięki oprogramowaniu ruchy oka są zapisywane i przetwarzane na sygnały kontrolne kierownicy. Prędkość regulowana jest osobno (nie przez oprogramowanie).

Do śledzenia ruchów oka wykorzystano rozwiązanie HED4 od SMI. Składa się ono z kasku z dwoma kamerami, diody świecącej w podczerwieni i laptopa ze specjalnym oprogramowaniem. Jedna z kamer jest skierowana do przodu i bada pole widzenia osoby w kasku. Druga kamera jest skierowana na oko kierowcy. Światło podczerwone wspiera tę drugą kamerę.

Dzięki takiemu połączeniu kamer możliwe jest ustalenie, na co dokładnie patrzy człowiek (po kalibracji całego systemu). Dane dotyczące punktu obserwowanego przez kierowcę są przesyłane na komputer pokładowy pojazdu (w testach wykorzystano samochód o nazwie "Spirit of Berlin").

Kierowca ma do wyboru dwa tryby jazdy: free ride (wolna jazda) oraz routing (trasowanie). W trybie free ride ruchy oka przekładają się bezpośrednio na ruchy kierownicy. Im dłużej kierowca patrzy w prawo, tym dłużej kierownica kręci się w tę stronę. W tym trybie zamknięcie oczu powoduje automatyczne hamowanie.

W trybie routing auto sterowane jest automatycznie, ale na rozwidleniach dróg kierowca musi mu sygnalizować, jaką drogę wybrać. Wymaga to patrzenia w określonym kierunku przez trzy sekundy. Oprogramowanie akustycznie potwierdza przyjęcie komendy.

W tej chwili nie wiadomo, czy ktokolwiek zastanawia się nad komercyjnym wykorzystaniem wynalazku. Więcej informacji można znaleźć na stronie Freie Universität w Berlinie. Poniżej film pokazujący w akcji samochód Spirit of Berlin: