Afty a pleśniawki

Afty są przypadłością, z którą najczęściej borykają się osoby między 10 a 40 rokiem życia. Są to niewielkich rozmiarów owrzodzenia (ubytki błony śluzowej jamy ustnej) otoczone rumieniowatą otoczką. Afty tworzą się na języku, wargach oraz podniebieniu miękkim, na miękkim fałdzie skóry, który łączy wewnętrzną część policzków z dziąsłami. Mają niewielkie rozmiary, przeważnie od 1 do 2 mm, jednak z reguły nie więcej niż 5 mm. Afty dzielą się ze względu na swoją wielkość na:

• małe,
• duże,
• opryszczkowe.

W większości przypadków goją się samoistnie w przeciągu kilku dni, ale oczywiście może zdarzyć się, że proces ich zanikania jest dłuższy. Owrzodzenia te mają również tendencje do nawrotów. Afty nawracające można rozpoznać, jeśli pojawiają się częściej niż raz w roku.

Pleśniawki i afty bardzo często bywają mylone, ze względu na biały nalot oraz występowanie w jamie ustnej. Zasadniczą różnicą między nimi jest to, że pleśniawki powodowane są przez grzyby (drożdżaki) i są częstą przypadłością niemowląt.

Przyczyny powstawania aft i pleśniawek

Najczęstsze przyczyny aft w jamie ustnej:

• choroby zębów (kamień nazębny, próchnica, zapalenie miazgi),
• wyżynające się ósemki,
• zła higiena jamy ustnej,
• alergie pokarmowe na niektóre produkty,
• spożywanie np. orzechów,
• osłabienie organizmu oraz stres,
• niedobór witamin, zwłaszcza witaminy B12, żelaza i kwasu foliowego,
• mechaniczne uszkodzenia jamy ustnej,
• zmiany hormonalne.

Afty są także powszechną i nawracającą dolegliwością pacjentów z chorobą HIV, Behceta oraz Leśniowskiego-Crohna. Ponadto mogą pojawiać się u palaczy rzucających nałóg i stosujących gumy lub pastylki z nikotyną. Główną przyczyną powstawania pleśniawek są natomiast grzyby, a dokładniej drożdżaki z rodzaju Candida. U niemowlaków ich powstawanie wynika z wkładania brudnych rączek lub przedmiotów do buzi.

Objawy aft i pleśniawek

Afty i pleśniawki to przypadłość atakująca naszą jamę ustną, która powoduje w jej wnętrzu bolesne i szczypiące owrzodzenia, otoczone rumieniem. Są one odczuwalne zwłaszcza podczas jedzenia, kiedy to mogą powodować uczucie znacznego dyskomfortu oraz utrudniać spożywanie wielu pokarmów. W niektórych przypadkach mogą odpowiadać także za powiększone węzły chłonne oraz złe samopoczucie.