Do konkursu zgłoszono 113 wniosków, a 50 z nich, złożonych przez szkoły publiczne i niepubliczne, oceniono pozytywnie. NCBR przyjęło szerokie kryteria rozumienia, czym są systemy antyplagiatowe. Dopuszczano zarówno tworzenie nowych narzędzi informatycznych, mających status open source, jak i modyfikację istniejących już na uczelniach programów lub zakup licencji. Dopuszczalna wartość projektu była zależna od liczby studentów danej uczelni wyższej i wahała się od 1 mln do 2 mln zł.

Do konkursu stanęły uczelnie z całego kraju. Najlepiej oceniono wniosek złożony przez Pomorski Uniwersytet Medyczny. Projekt szczecińskiej uczelni zakłada wdrożenie spójnego systemu antyplagiatowego w grupie uczelni medycznych i został wsparty kwotą ponad 860 tysięcy złotych. Najwyższe dofinansowania (po ponad 1,9 mln zł) przyznano na projekty Uniwersytetu Warszawskiego oraz Uniwersytetu Rolniczego im. Hugona Kołłątaja w Krakowie.

Nadrzędnym celem programu pozostaje wyeliminowanie nieuczciwych praktyk. Profesor Jerzy Kątcki, zastępca dyrektora NCBR podkreśla rolę tego wsparcia dla polskich uczelni i dążenie do podnoszenia jakości kształcenia oraz zapewnienie szkołom wyższym jak najlepszych warunków do prowadzenia działalności dydaktycznej i naukowej.

Dofinansowanie od NCBR otrzymały rozwiązania, które nie tylko korzystają z istniejących już baz repozytoryjnych, ale mają wbudowane narzędzia pozwalające na współpracę z zasobami danych, które będą dopiero utworzone w przyszłości. To założenie ma gwarantować maksymalną efektywność systemów i zapewniać dostęp do szerokiego spektrum zasobów edukacyjnych i naukowych. We wszystkich przypadkach, aby otrzymać pozytywną ocenę wniosku, konieczne było opracowanie precyzyjnych procedur antyplagiatowych zgodnych z obowiązującym prawem.

Wdrożenie kompleksowych rozwiązań antyplagiatowych pomoże polskim uczelniom nie tylko w wyłapywaniu niesamodzielnych prac, co pozwoli zweryfikować jakość kształcenia.