Zespół chorobowy po raz pierwszy opisał w 1928 roku Patrick Haglund, który zaobserwował związek między bólem i miejscowym obrzękiem tkanek miękkich, podczas wysiłku fizycznego a noszeniem obuwia niskiego. Etiologia schorzenia nie jest do końca jasna. Wpływ na wystąpienie objawów mogą mieć urazy, przeciążenia stopy podczas wysiłku fizycznego, infekcje, nieprawidłowości związane z anatomią kości piętowej, stopa wydrążona predyspozycje genetyczne, nadwaga oraz noszenie nieodpowiedniego, zbyt ciasnego obuwia ze sztywnym napiętkiem. Piętę Haglunda najczęściej rozpoznajemy u biegaczy, piłkarzy i tancerzy. Są to grupy często używające zbyt mocno dopasowanego, czasem nawet za ciasnego obuwia.

Objawy pięty Haglunda

Jest wiele objawów pięty Haglunda, część jest specyficzna, inne natomiast nie zawsze wskazują prawdziwe źródło dolegliwości. Charakterystyczne objawy schorzenia to ból okolicy pięty nasilający się podczas zginania stopy, biegania i chodzenia, utykanie podczas chodzenia, utrudnienia w poruszaniu, objawy zaostrzają się po zmianie obuwia z miękkiego na sztywniejsze. Nad piętą pojawia się narośl, zgrubienie w postaci zrogowaciałej skóry, opuchlizna, zaczerwienienie i nadmierne ucieplenie okolicy guza piętowego, palpacyjnie jest wyczuwana wystająca kość na pięcie. Ból występujący w okolicy pięty nie wskazuje jednoznacznie na rozpoznanie zespołu pięty Haglunda.

Często współistnieje ze sobą kilka patologii lub jedna powoduje drugą. Przede wszystkim należy wykluczyć zapalenie lub uszkodzenie ścięgna Achillesa, które może być początkiem jego zerwania. W celu postawienia prawidłowego rozpoznania należy wykonać dokładne badanie kliniczne oraz zdjęcia RTG, w niektórych przypadkach konieczne jest badanie USG lub rezonans magnetyczny.

Leczenie pięty Haglunda

Leczenie zachowawcze polega na zastosowaniu wygodnego, nieuciskającego obuwia i zmianę rodzaju aktywności fizycznej. Można zastosować niesterydowe leki przeciwzapalne, fizjoterapię oraz ze szczególną ostrożnością, pod kontrolą USG iniekcje leków sterydowych do kaletki głębokiej ścięgna Achillesa.

W klinice Carolina Medical Center w niektórych przypadkach wykonuje się leczenie chirurgiczne polegające na usunięciu wyrośli z kości piętowej. Zabieg chirurgiczny wykonywany w sposób otwarty wiąże się z ryzykiem utrudnionego gojenia, uszkodzenia nerwu, powikłań i rozległej blizny. Zabiegi wykonane metodą endoskopową eliminują te niedogodności. Operacja wykonywana jest z użyciem kamery i narzędzi wprowadzonych przez dwa centymetrowe nacięcia. Jest ona zdecydowanie mniej obciążająca, więc szybszy jest też powrót do sprawności po zabiegu. Blizny są minimalne, wcześniej można rozpocząć rehabilitację, więc przerwa konieczna w treningach biegacza jest znacząco krótsza.

Foto i treść: materiał partnera