Komisja Europejska (KE) poinformowała o oficjalnym zakończeniu postępowania przeciwko Polsce związanego z naruszeniem przepisów dotyczących lokalizacji rozmówcy dzwoniącego z telefonu komórkowego na europejski numer alarmowy 112. Stało się to możliwe po informacji rządu, że dane te są przekazywane odpowiednim służbom od 30 czerwca 2008 roku.

Postępowanie zostało wszczęte w 2006 roku, choć już trzy lata wcześniej operatorów telekomunikacyjnych zobowiązano do przekazywania służbom ratowniczym informacji o lokalizacji dzwoniącego. Polska była jednym z czternastu krajów, wobec których KE podjęła środki prawne.

Viviane Reding, komisarz ds. społeczeństwa informacyjnego, powiedziała, że "z przyjemnością zamyka sprawę numeru 112 przeciwko Polsce". Wezwała także inne państwa Unii, w których naruszenia jeszcze występują (Bułgaria, Włochy, Litwa, Holandia, Rumunia, Słowacja) do jak najszybszego wdrożenia wspólnotowego prawa.

Unijna komisarz podkreśliła, że sprawne działanie numeru alarmowego na terytorium całej Unii Europejskiej leży w interesie wszystkich. Z badań wynika bowiem, że zaledwie 54 proc. osób podróżujących za granicę, dzwoniąc na numer alarmowy, jest w stanie dokładnie określić swoją lokalizację. Dlatego też przekazywanie tej informacji przez operatorów jest kluczowe dla sprawnego podjęcia akcji ratunkowej.

Numer alarmowy 112 wprowadzono w państwach unijnych w 1991 roku jako uzupełnienie krajowych numerów ratunkowych. Jego uruchomienie miało stanowić ułatwienie zwłaszcza dla podróżujących za granicę - muszą oni znać tylko jeden numer alarmowy. W 1998 roku wprowadzono obowiązek zapewnienia bezpłatnych połączeń na ten numer z telefonów stacjonarnych i komórkowych, natomiast od 2003 roku operatorzy telekomunikacyjni muszą przekazywać służbom ratowniczym informacje o położeniu aparatu, z którego wykonywane jest połączenie z numerem 112.