Vincent biegł tak szybko, że ledwo wyhamował przed drzwiami, na których widniała tabliczka "Uwaga! Premier!". Stał jeszcze minutkę i czekał, aż jego rozradowane serduszko zwolni i łatwiej będzie mu złapać oddech. W końcu odważył się zapukać i wejść. 

- Witaj Donaldzie! - krzyknął wesoło Mostkowski po otworzeniu drzwi.
- Czego chcesz, łajzo? - spytał uprzejmie Donald.
- Mam nowy pomysł na zdobywanie poparcia i budowanie szczęśliwego kraju! - mówił Mostkowski radosnym tonem socrealisty.
- Zdobywanie poparcia? - Donald zmienił ton. - No! Przyjacielu, siadaj i mów!

Mostkowski zajął wskazane miejsce przed biurkiem władcy. Siedział jeszcze chwilę uśmiechnięty. Radował się swoim antycypowanym tryumfem. Wreszcie zaczął...

- Pamiętasz debatę z internautami i blogerami? - spytał Vincent.
- Tak, ale to było przed kwietniem. Nie ma żadnego znaczenia - Musk wydawał się rozczarowany.
- Mylisz się, Donaldzie - odważnie powiedział Mostkowski. - Ten temat może wrócić w każdej chwili. Ostatnio było na posiedzeniu rady o tej ustawie hazardowej... z tej okazji niektóre internauty już nam wypominają, że nie jesteśmy tak otwarci, jak mieliśmy być, że zapominamy o tych spotkaniach, co miały być...
- Internauty? - Musk wydawał się zdziwiony. - Myślałem, że oni zajmują się krzyżem, tak jak reszta naszych owieczek. Mają temat do dyskusji i narzekań. Od hazardu niech się od...
- Donald! Wszystkich pod krzyż nie wygonisz! Posłuchaj mnie - Mostkowski wydawał się bardzo przejęty, więc Donald zmiękł.
- No dobrze - powiedział władca. - Jaki masz pomysł co do internautów?

Mostkowski poczuł, że nadchodzi jego pięć minut. Wstał z krzesła, wyprostował się i zaczął objaśniać swój pomysł z ogromną powagą.

- Jak wiesz, Donaldzie... przyjacielu mój... kochany, jedyny, najwspanialszy... proponowaliśmy internautom grupę inicjatywną i stworzenie platformy internetowej o legislacji rządowej. Miały się jeszcze odbywać różne spotkania i prace miały trwać odpowiednio długo, aby wszystkie nasze owieczki wiedziały, że pracujemy nad czymś wielkim. A ja pomyślałem...
- IHAAHAHAAA... - Donald wybuchnął śmiechem, jakby usłyszał dobry żart. Opanował się jednak po chwili i zachęcił Vincenta do kontynuowania wypowiedzi.
- Pomyślałem - podkreślił minister -  że nie trzeba żadnej platformy. Można wykorzystać strony WWW ministerstw i stronę Kancelarii Premiera. Wystarczyłoby, aby każde ministerstwo solidnie prowadziło dział "komunikaty" i aby przy każdym komunikacie był link do omawianego dokumentu czy tam projektu rozporządzenia lub ustawy. Uzupełnieniem tego rozwiązania byłaby jedna podstrona w kancelarii premiera, gdzie dałoby się znaleźć wszystkie projekty danego rządu uporządkowane tematycznie i chronologicznie. Komunikaty na stronie premiera mogłyby linkować do projektów...
- Co!? Zdrajco! Czy wiesz, o czym mówisz?
- Genialne prawda? - Mostkowski nie wyczuł zmiany nastroju Muska i dalej mówił z powagą. - Moje rozwiązanie byłoby tanie i można do niego wykorzystać istniejące serwisy. To naprawdę nic trudnego. Gdybyśmy konsekwentnie rzucali do sieci te wszystkie projekty i linkowali do nich w komunikatach...
- MILCZ! - krzyknął Musk.

Tym razem Mostkowski wyczuł napięcie. Zobaczył, że szef jest zły. Rozważał okazanie pokory poprzez wyrwanie sobie wątroby, ale nie był pewien, gdzie się ten narząd znajduje i czy politycy go mają. 

- Powinieneś teraz wyrwać sobie wątrobę! - krzyknął Musk.
- Nie jestem pewien, gdzie...
- MILCZ - krzyknął znowu Musk. - Czy Tobie się naprawdę wydaje, że nikt nie wpadł na to, o czym mówisz?!
- Eeeełłłłeeee - potwierdził Mostkowski.
- Źle Ci się wydaje! - Musk splunął z obrzydzeniem. - Twój pomysł to katastrofa! Weźmy na przykład ostatnie prace Ministerstwa Kultury. Nasi przyjaciele od gazet poprosili nas o 1% ze sprzedaży cyfrówek. To niezgodne z prawem Unii i Polski, ale da się załatwić. Wiesz, czemu możemy im to załatwić?
- Internauty się tego czepiali - stwierdził Mostkowski z miną znawcy.
- Wcale by się nie czepiali, gdyby pary nie puściły te organizacje, które poinformowaliśmy o konsultacjach. Na stronie MKiDN nie było nic o konsultacjach. Informacja o projekcie rozporządzenia była ładnie schowana na stronie BIP. Ty sobie wyobrażasz, co by się działo, gdyby napisano na stronie głównej ministerstwa komunikat pt. „1% cen z aparatów cyfrowych pójdzie do OZZ"? Do tego może jeszcze dorzucić link do projektu rozporządzenia? Wiesz, o czym mówisz?
- No tak... każdy mógłby się zapoznać z planami ministerstwa... - odpowiedział Vincent.
- WŁAŚNIE. Zaraz by to podchwyciły duże media. My ułatwiamy wydawcom skok na TAKĄ KASĘ i nikt się nie czepia. Dlaczego? Bo udało nam się to zrobić prawie bezgłośnie. Nie całkiem bezgłośnie, bo organizacje takie, jak PIIT, puściły parę. Były jakieś teksty w Dzienniku Astronautów i kilku innych mało istotnych gazetkach. Generalnie jednak ten temat nie ruszył opinii publicznej, choć wielu ludzi kupuje cyfrzaki. Wszystko dzięki temu, że NIE informujemy wprost o wszystkich naszych planach.
- Donald... - Mostkowski opadł na krzesło po szoku - ale przecież... my chcemy być przejrzystym rządem. Prawda?
- NIE! My chcemy być uznawani za przejrzysty rząd.

UWAGA: Ten tekst nie jest newsem, a jedynie komentarzem do bieżących wydarzeń. Przedstawione wydarzenia są fikcyjne. Podobieństwo autentycznych nazw, osób i firm do tych występujących w tekście jest zamierzone przypadkowe. Cdn.