Epopeja dla narodu

Mickiewiczowski „Pan Tadeusz” urósł do rangi książki, którą każdy Polak na półce mieć powinien, a dzieci na każdym szczeblu edukacji recytują Inwokację z pamięci. Dlaczego? Bo jest wyrazem niesamowitej tęsknoty za ojczyzną. A najprościej było wrócić do czasów, gdy przynajmniej w mniemaniu romantyków była najbardziej idylliczna. Ten motyw zarówno w wyglądzie dworku, otaczającej natury czy też kreacjach bohaterów przywołanych na http://pan-tadeusz.klp.pl/ jest szczególnie istotny, bo ta Polska w pigułce jest gościnna, otwarta, dbająca o tradycje i waleczna, choć oczywiście ma też również wady, nierozwiązane historię oraz wewnętrzne animozje, które w ostatecznym rozrachunku doprowadzają do tragedii. Być może „Pana Tadeusza” warto znać właśnie z tego powodu – ponieważ niezależnie od czasu jest niezmiennie aktualna.

Polska dla wszystkich

Bohaterowie „Pana Tadeusza” to cała galeria postaci mniej lub bardziej charakterystycznych, ale wszystkie one układają się w niezwykły pejzaż. Poza tym nawet ci, po których powinniśmy spodziewać się uczciwości bywają zakłamani, a zdrajcy okazują się największym bohaterstwem. Mickiewicz niejako w pewien sposób zamyka historię metaforycznym ślubem Zosi i Tadeusza, którzy mają w Soplicowie wprowadzić nowe zasady, bazując na tradycji, ale inwestując w rozwój, inne rozwiązania społeczne oraz łącząc dwa zwaśnione rody. Warto zauważyć, że jest to bardzo popularny motyw, ale tutaj szczególnie istotny, ponieważ nie wydaje się, żeby to młodzi byli głównymi bohaterami epopei Mickiewicza, a jednak ciąży na nich największa odpowiedzialność, by zaprowadzić w Soplicowie swoisty ład. Z historii oczywiście wiemy, że jest to równie utopijny pomysł jak wiele innych, które na kanwie trzynastozgłoskowca się pojawiają. Dlatego jest to lektura, która budzi skrajne emocje, jest wielokrotnie źródłem inspiracji i gotowych motywów oraz przedmiotem mniej lub bardziej udanych pastiszów.