Stworzone przez banki rachunki VAT przedsiębiorców są jeszcze w dużej części puste lub znajdują się na nich drobne kwoty. Nie ma konieczności dokonywania płatności VAT z tego konta, a co za tym idzie - nie trzeba go uzupełniać dodatkowymi środkami.

Monika Woźniak ze spółki faktoringowej SMEO wyjaśnia, że płatności można dokonywać ze zwykłego rachunku firmowego lub dedykowanego konta VAT, nawet jeśli nie ma na nim pełnej kwoty potrzebnej do opłacenia podatku. W sytuacji, gdy na naszym kon­cie VAT nie będzie wystar­cza­ją­cych środ­ków na spłatę należ­no­ści podat­ko­wych, bra­ku­jąca kwota zosta­nie pobrana z konta fir­mo­wego.

Podobnie sprawa ma się z nadwyżkami VAT – jeśli płatnik nie będzie chciał otrzymać zwrotu na konto VAT, po prostu nie podaje go w deklaracji. Zwracane pieniądze nie są automatycznie kierowane na VAT-owskie konto. 

Jednym z udogodnień, które Ministerstwo Finansów proponuje płatnikom rozliczającym się z urzędami za pośrednictwem konta VAT, jest przyspieszony (25-dniowy zamiast standardowego – 60-dniowego) termin zwrotu nadpłaconego VAT z rachunku. Jest on wtedy wysyłany z powrotem na to konto, czyli będzie możliwy do wykorzystania jedynie do realizacji płatności związanych z tym podatkiem. Przedsiębiorcy mogą przenieść pieniądze z tego rachunku na inne konto bankowe należące do firmy, jednak w takim wypadku muszą uzyskać zgodę Naczelnika Urzędu Skarbowego. W tym celu należy złożyć wniosek do Urzędu Skarbowego. Powinien on zostać rozpatrzony w ciągu 60 dni – czyli dostęp do środków może trwać dłużej niż w wypadku zwrotu na zwykłe konto firmowe.

Przekazanie przez Urząd Skarbowy pieniędzy z konta VAT na konto firmowe nie dzieje się automatycznie. Fundusze nie będą przelane w wypadku, kiedy istnieją zaległości podatkowe lub gdy zachodzi uzasadniona obawa, że podatnik nie wykona swoich zobowiązań. Urząd ma być szczególnie uważny w wypadku, gdy płatnik regularnie nie uiszcza opłat, zbywa majątek przedsiębiorstwa, ewentualnie gdy ustalone zostanie dodatkowe zobowiązanie.

Ustawa nie określa formy składanego przez podatnika wniosku. Spokojnie można uznać, że pismo powinno zawierać dane wskazane w art. 168 Ordynacji podatkowej. Są to m.in. dane podatnika i naczelnika właściwego urzędu skarbowego i podpis wnioskującego. Do tej pory podatnicy posługiwali się zazwyczaj załącznikiem do deklaracji podatkowej według ustalonego wzoru. Ustawa określa, że wniosek winien być umotywowany, jednak nie nakłada na podatnika wymagań odnośnie szczegółowego uzasadnienia składanego pisma. Może wydawać się, że wystarczającą informacją zawartą we wniosku jest zapewnienie o spełnianiu przez podatnika warunków uzasadniających zwrot podatku VAT, jednak takich szczegółów w ustawie nie ma.

Źródło: SMEO