Policja pracuje lepiej bez komputerów
Piotr Konieczny 13-02-2006, 14:15
Portrety pamięciowe mogą odegrać kluczową rolę w niejednym śledztwie. Jednak prawdziwą sztuką jest wydobycie od zszokowanego świadka danych potrzebnych do stworzenia obrazu przestępcy. Praca ta wymaga nie tylko wielkich umiejętności, ale i ogromnej cierpliwości. Czy oprogramowanie komputerowe pomaga policji w tego typu sprawach?
reklama
Brytyjski specjalista (zachowujący anonimowość, z powodu skuteczności swoich portretów) nie wierzy w komputerowe wspomaganie tworzenia portretów pamięciowych.
Jego zdaniem, powodem, dla którego metody komputerowe często produkują twarze zupełnie nieprzypominające prawdziwych przestępców jest to, że policjant, który pracuje z komputerem nie jest artystą. Nie rozumie on podstawowych praw, takich jak np. stworzenie zbyt długiego nosa, automatycznie sprawia wrażenie, że usta są za nisko - wyjaśnia specjalista.
Kolejnym ograniczeniem jest predefiniowana liczba wzorów ust, oczu, etc. Czasem okazuje się, że żaden z nich nie odpowiada wspomnieniom świadka, ale przecież portret przestępcy musi mieć jakieś usta...
Specjalista daje kilka wskazówek, jak rozpocząć współpracę i zbieranie informacji do stworzenia dobrego portretu. Najpierw należy przygotować na to świadka poprzez prośbę o opisanie otoczenia, w którym dokonało się przestępstwo. Następnie wchodzimy w fazę pierwszego szkicu i dopiero po całkowitym jego ukończeniu, specjalista pokazuje go świadkowi.
Takie rozwiązanie chroni świadka przed sugestią, że tworzony portret oddaje rzeczywistość. Dopiero w tym momencie, już wspólnie, nanoszone są poprawki. Często, efektem końcowym wspólnej pracy jest - jak twierdzi anonimowy specjalista - płacz świadka, który nie zdawał sobie sprawy, że zapamiętał tak wiele.
Jak widać, nawet najbardziej specjalistyczne oprogramowanie komputerowe nie zawsze się sprawdza. Niektóre czynności są na tyle skomplikowane, a w dodatku wymagają tak wielkiej intuicji, ludzkiego wyczucia i wrażliwości artysty, że nawet najlepsze maszyny nie są w stanie się z nimi uporać.
Jego zdaniem, powodem, dla którego metody komputerowe często produkują twarze zupełnie nieprzypominające prawdziwych przestępców jest to, że policjant, który pracuje z komputerem nie jest artystą. Nie rozumie on podstawowych praw, takich jak np. stworzenie zbyt długiego nosa, automatycznie sprawia wrażenie, że usta są za nisko - wyjaśnia specjalista.
Kolejnym ograniczeniem jest predefiniowana liczba wzorów ust, oczu, etc. Czasem okazuje się, że żaden z nich nie odpowiada wspomnieniom świadka, ale przecież portret przestępcy musi mieć jakieś usta...
Specjalista daje kilka wskazówek, jak rozpocząć współpracę i zbieranie informacji do stworzenia dobrego portretu. Najpierw należy przygotować na to świadka poprzez prośbę o opisanie otoczenia, w którym dokonało się przestępstwo. Następnie wchodzimy w fazę pierwszego szkicu i dopiero po całkowitym jego ukończeniu, specjalista pokazuje go świadkowi.
Takie rozwiązanie chroni świadka przed sugestią, że tworzony portret oddaje rzeczywistość. Dopiero w tym momencie, już wspólnie, nanoszone są poprawki. Często, efektem końcowym wspólnej pracy jest - jak twierdzi anonimowy specjalista - płacz świadka, który nie zdawał sobie sprawy, że zapamiętał tak wiele.
Jak widać, nawet najbardziej specjalistyczne oprogramowanie komputerowe nie zawsze się sprawdza. Niektóre czynności są na tyle skomplikowane, a w dodatku wymagają tak wielkiej intuicji, ludzkiego wyczucia i wrażliwości artysty, że nawet najlepsze maszyny nie są w stanie się z nimi uporać.
Aktualności
|
Porady
|
Gościnnie
|
Katalog
Bukmacherzy
|
Sprawdź auto
|
Praca
biurowirtualnewarszawa.pl wirtualne biura w Śródmieściu Warszawy
Artykuł może w treści zawierać linki partnerów biznesowych
i afiliacyjne, dzięki którym serwis dostarcza darmowe treści.
*
« strona główna - do góry ^
Stopka
Publikacje
Nasze serwisy
Polecamy
© 1998-2024 Dziennik Internautów Sp. z o.o. Wszelkie prawa zastrzeżone.