Międzynarodowy handel wiąże się z koniecznością ustalenia odpowiedzialności stron w zakresie transportu, ubezpieczenia oraz odprawy celnej. W tym celu stosuje się reguły Incoterms (International Commercial Terms), które określają obowiązki sprzedającego i kupującego na różnych etapach dostawy towarów. Wybór odpowiednich warunków dostawy ma kluczowe znaczenie dla przedsiębiorców, ponieważ wpływa na koszty transportu, moment przeniesienia ryzyka oraz obowiązki związane z odprawą celną. W artykule wyjaśniamy, czym są reguły Incoterms, jak je wybierać oraz jakie korzyści oferuje jedna z najpopularniejszych – FCA.
Incoterms (International Commercial Terms) to zbiór międzynarodowych reguł handlowych opracowany przez Międzynarodową Izbę Handlową (ICC). Ułatwiają one zawieranie kontraktów handlowych i eliminują nieporozumienia dotyczące kosztów, obowiązków i ryzyka w handlu międzynarodowym. Reguły te określają moment dostarczenia towaru, obowiązki związane z transportem, odprawy towarów oraz ubezpieczenia towaru.
Obecnie obowiązującą wersją jest Incoterms 2020, która składa się z 11 reguł podzielonych na dwie grupy:
Reguły dla wszystkich środków transportu: EXW, FCA, CPT, CIP, DAP, DPU, DDP
Reguły dla transportu morskiego i wodnego śródlądowego: FAS, FOB, CFR, CIF
Każda reguła precyzyjnie określa, kto ponosi koszty i ryzyko, kiedy następuje dostarczenie towaru, kto odpowiada za formalności celne oraz czy wymagane jest ubezpieczenie.
Wybór odpowiednich warunków dostawy zależy od kilku czynników, takich jak:
Rodzaj transportu – niektóre reguły dotyczą wyłącznie transportu morskiego (np. CIF, FOB), inne można stosować do wszystkich środków transportu (np. FCA, DDP).
Obowiązki związane z odprawą celną – sprzedający lub kupujący może być zobowiązany do dokonania odprawy celnej eksportowej i/lub importowej.
Koszty transportu i ubezpieczenia – w niektórych regułach (np. CIP, CIF) sprzedający opłaca ubezpieczenie, natomiast w innych (np. FCA, EXW) kupujący odpowiada za jego uzyskanie.
Moment przeniesienia ryzyka – istotne jest określenie momentu, w którym ryzyko przechodzi ze sprzedającego na kupującego – np. w EXW jest to teren sprzedającego, a w DDP – miejsce przeznaczenia.
Przykładowe zastosowania:
FOB, CIF – korzystne przy transporcie morskim, gdy kupujący organizuje transport i odbiór towaru w porcie przeznaczenia.
DDP – pełna odpowiedzialność po stronie sprzedającego, który dostarcza towary do miejsca docelowego i opłaca cło opłacone.
FCA – elastyczna reguła dla różnych środków transportu, często stosowana w handlu międzynarodowym, gdy kupujący zleca przewóz towarów swojemu przewoźnikowi.
Reguły Incoterms nie narzucają obowiązku ubezpieczenia towaru, chyba że jest to jasno określone w danej regule, jak np. w CIF (Cost, Insurance and Freight) oraz CIP (Carriage and Insurance Paid To), gdzie sprzedający jest zobowiązany do wykupienia ubezpieczenia opłacone na rzecz kupującego.
W przypadku reguły FCA, ani sprzedający, ani kupujący nie są zobligowani do wykupienia ubezpieczenia, dlatego strony powinny uzgodnić tę kwestię indywidualnie. W praktyce:
✔ Sprzedający może zaproponować dodatkowe ubezpieczenie towaru, ale jego wykupienie leży w gestii kupującego.
✔ Kupujący powinien zadbać o ubezpieczenie, jeśli uzna, że istnieje ryzyko uszkodzenia lub utraty towaru w transporcie.
✔ Moment przeniesienia ryzyka – ponieważ w FCA ryzyko przechodzi na kupującego w momencie przekazania towaru przewoźnikowi, ubezpieczenie od tego momentu jest odpowiedzialnością kupującego.
Niezależnie od warunków Incoterms, warto rozważyć dodatkowe ubezpieczenie transportu, szczególnie w przypadku wartościowych ładunków i przewozu towarów podatnych na uszkodzenia.
Reguła FCA (Free Carrier) to jedna z najbardziej elastycznych i szeroko stosowanych reguł Incoterms 2020. Obejmuje wszystkie środki transportu, w tym transport drogowy, lotniczy i morski, a także transport intermodalny.
Sprzedający dostarcza towary przewoźnikowi kupującego lub innej osobie wyznaczonej w określonym miejscu (np. terminalu, magazynie, porcie lotniczym).
Ryzyko przechodzi na kupującego w momencie dostarczenia towaru przewoźnikowi.
Kupujący udzielił przewoźnikowi instrukcji, organizuje główny transport i ponosi koszty transportu.
Sprzedający może pomóc w dokonaniu odprawy celnej eksportowej, ale to kupujący odpowiada za dalszy transport.
Reguła FCA (Free Carrier) jasno określa, jakie obowiązki i koszty ponoszą sprzedający oraz kupujący na różnych etapach transportu towaru. Kluczowym aspektem tej reguły jest moment przekazania towaru przewoźnikowi wskazanemu przez kupującego, co oznacza, że ryzyko przechodzi na stronę kupującą w momencie dostarczenia towaru do ustalonego punktu.
Przygotowanie, zapakowanie oraz oznaczenie towaru zgodnie z warunkami umowy.
Dostarczenie towaru do określonego miejsca i przekazanie go przewoźnikowi wskazanemu przez kupującego.
W przypadku, gdy towar jest odbierany w siedzibie sprzedającego, konieczność jego załadunku na środek transportu.
Realizacja odprawy celnej eksportowej i pokrycie związanych z nią kosztów.
Przekazanie kupującemu dokumentu przewozowego potwierdzającego odbiór towaru przez przewoźnika.
Organizacja głównego transportu i pokrycie kosztów przewozu od momentu przejęcia towaru przez przewoźnika.
Przejęcie ryzyka związanego z towarem w chwili jego odbioru przez przewoźnika.
Dostarczenie przewoźnikowi instrukcji dotyczących przewozu.
Odprawa celna importowa oraz poniesienie związanych z nią kosztów.
Zapewnienie dalszego transportu i dostarczenie towaru do miejsca docelowego.
FCA to reguła często stosowana w handlu międzynarodowym, ponieważ umożliwia kupującemu większą elastyczność w wyborze przewoźnika i środków transportu. Z kolei dla sprzedającego oznacza ograniczenie odpowiedzialności do momentu przekazania towaru przewoźnikowi, co pozwala uniknąć ryzyka związanego z transportem międzynarodowym.
Dla eksporterów – sprzedający załadunku towarów i może dostarczyć towary do przewoźnika wskazanego przez kupującego, bez konieczności organizowania długodystansowego transportu.
Dla importerów – kupujący ma kontrolę nad całym procesem przewozu i może negocjować lepsze stawki transportowe.
Dla firm działających w transporcie morskim i lotniczym – przewoźnik kupującego odbierze towary od sprzedającego i przewiezie je do miejsca przeznaczenia.
Przypadku reguły FCA warto pamiętać, że sprzedający nie odpowiada za uzyskanie ubezpieczenia, ale może pomóc w organizacji formalności celnych i dostarczyć dokument transportowy.
Reguły Incoterms 2020 to kluczowy element handlu międzynarodowego, który eliminuje ryzyko nieporozumień i jasno określa podział obowiązków między stronami. Wybór właściwej reguły zależy od środków transportu, momentu dostarczenia towaru oraz podziału kosztów i ryzyka.
Reguła FCA jest jedną z najczęściej wybieranych opcji w handlu międzynarodowym, dając dużą elastyczność zarówno sprzedającym, jak i kupującym. Przedsiębiorcy powinni dokładnie analizować obowiązki kupującego i sprzedającego, aby uniknąć niespodziewanych kosztów i problemów z transportem towarów oraz odprawą celną.
Foto i treść: materiał partnera
Aktualności
|
Porady
|
Gościnnie
|
Katalog
Bukmacherzy
|
Sprawdź auto
|
Praca
biurowirtualnewarszawa.pl wirtualne biura w Śródmieściu Warszawy
Artykuł może w treści zawierać linki partnerów biznesowych
i afiliacyjne, dzięki którym serwis dostarcza darmowe treści.
*
|
|
|
|
|
|