Organizacje finansowane przez przemysł rozrywkowy (np. RIAA, MPAA, IFPI) coraz mocniej skupiają się na walce z piractwem pomimo faktu, że coraz bardziej wątpliwy jest sens tej walki. Zniszczenie czegokolwiek nie przyniesie nikomu zysku. Trzeba raczej zadbać o stymulowanie sprzedaży i pobudzenie konsumpcji muzyki i filmów, co "antypiratów" nieszczególnie interesuje. 

Czytaj: Odcinanie ludzi od sieci wejdzie bocznymi drzwiami, przez "samoregulację"?

Garść bardzo ciekawych danych na temat konsumpcji muzyki w świecie dzisiejszych mediów udostępniła firma Nielsen, która opublikowała wyniki badań pn. Music 360, przygotowanych na podstawie 3 tys. wywiadów online na grupie osób reprezentatywnej dla społeczeństwa amerykańskiego.

Wyniki badania zwracają uwagę przede wszystkim na to, że konsumpcja muzyki jest zjawiskiem złożonym, a nie ograniczonym tylko do muzyki pobieranej na dysk albo kupowanej na płytach.

Po pierwsze - nadal najbardziej liczy się radio.

• 48% ankietowanych odkrywa nową muzykę przez radio,
• 10% dowiaduje się o nowej muzyce od znajomych,
• 7% odkrywa nową muzykę na YouTube.

Po drugie - nastolatkowie najczęściej słuchają muzyki przez YouTube. Robi tak aż 64% z nich. Poza tym:

• 56% nastolatków słucha radia,
• 53% nastolatków korzysta z iTunes,
• 50% nastolatków twierdzi, że słucha płyt CD. 

Istotna jest odpowiedź na pytanie o to, co składania ludzi do kupienia muzyki.

• 54% ankietowanych zakupi muzykę po pozytywnej rekomendacji od znajomego,
• 25% zakupi muzykę poleconą na muzycznych czatach lub blogach,
• 12% ankietowanych zwraca uwagę na markę,
• tylko 8% ankietowanych bierze pod uwagę rekomendacje w serwisach społecznościowych.

Jeśli chodzi o płacenie za muzykę, to istotne są następujące informacje: 

• 38% mężczyzn najczęściej kupuje muzykę rockową,
• 15% kobiet i tylko 9% mężczyzn kupuje muzykę najpopularniejszą,

• 63% kupujących ceni sobie albumy cyfrowe,
• 61% ceni sobie indywidualne piosenki,
• nadal 55% ankietowanych ceni sobie płyty CD,

• młodsi konsumenci kupujący muzykę cyfrową są skłonni kupować ją zaraz po premierze,
• ludzie w wieku od 18 do 24 lat najczęściej chodzą na koncerty, 
• sprzedaż koszulek, gadżetów i plakatów najczęściej interesuje nastolatków,
• konsumenci lubią muzykę z filmów, programów telewizyjnych i gier komputerowych,
• ludzie powyżej 45 roku życia najbardziej ograniczyli swoje wydatki na muzykę - aż 41% ludzi w wieku 55+ znacząco ograniczyło te wydatki. U ludzi w wieku 45-54% deklaruje to 39% ankietowanych.

Przyznacie, że badania Nielsena mogą nieco zmienić spojrzenie na konsumpcję muzyki. Potwierdzają one po części to, o czym mówiły badania Google/PRS - pobieranie muzyki na dysk nie ma kluczowego znaczenia dla jej konsumpcji. Nie jest więc tak, że niszczenie P2P coś znacząco zmieni, skoro ludzie i tak mają mnóstwo muzyki w radiu i lubią to. 

Młodzież nie ma dużo finezji, jeśli chodzi środki techniczne do słuchania muzyki - wystarcza jej słuchanie z YouTube. To wcale nie musi oznaczać nowych form piractwa, bo przecież YouTube ma podpisane umowy z wytwórniami i dzieli się nimi przychodami z reklam.

Poza tym dane Nielsena pokazują gusta konsumentów. Mężczyźni chcą rocka, więc przydałoby się jakiegoś wyprodukować. Nastolatkowi może nie uda się sprzedać płyty, ale można mu wcisnąć plakat. Muzyka z programów i gier? Tak, lubimy ją, ale nie zawsze możemy ją kupić. Zresztą wiele razy na forach da się znaleźć wątek w stylu "Jaka muzyka jest w tej reklamie?". W tle takiego wątku zazwyczaj czai się choć jedna osoba gotowa płacić za muzykę.

Przemysł muzyczny powinien dziś myśleć kategoriami "konsumpcja, konsumpcja, konsumpcja". Niestety często można odnieść wrażenie, że przemysł powtarza w kółko "zły internet", "zły internet", "zły internet".

Czytaj: Piratom nie chce się już nawet ściągać. Bo i po co?