Od momentu, gdy internet zawładnął naszym życiem i stał się miejscem wykonywania transakcji bankowych, zakupów w supermarkecie czy też kontaktów z administracją publiczną, niezwykle istotne stały się kwestie bezpieczeństwa. Jak je zapewnić w świecie wirtualnym, gdzie nie można zobaczyć klienta czy petenta? Powstały loginy, karty z hasłami jednorazowymi, uwierzytelnianie via SMS.

Pojawiają się także bardziej zaawansowane metody identyfikacji użytkowników - czytniki biometryczne czy podpisy elektroniczne. Te pierwsze skanują charakterystyczne cechy danego człowieka - linie papilarne bądź wzór siatkówki, następnie porównują z zapisanymi wzorcami i podejmują decyzję odnośnie przyznania lub nie dostępu. To rozwiązanie przydatne jest zwłaszcza w kontrolowaniu dostępu do pomieszczeń lub urządzeń.

W przypadku podpisu elektronicznego sytuacja wygląda trochę inaczej. Jego idea polega na tym, by miał moc prawną identyczną z podpisem własnoręcznym. W ten sposób otwiera się ogromne pole do rozwoju dla wszelkiego rodzaju usług, głównie świadczonych przez administrację. Problemem jest sprawienie, by rozwiązanie to było powszechnie stosowane i tanie. Pierwsze doświadczenia nad Wisłą pokazują, że nie jest to łatwe.

>> Czytaj więcej: Dowody z e-podpisem od stycznia 2011 roku 

Polska jednak wzięła przykład z innych krajów, m.in. Estonii, gdzie podpis elektroniczny wbudowany jest w dowód osobisty. Już od przyszłego roku wydawane u nas dowody także będą w niego wyposażone. Nie umniejsza to jednak w żadnym wypadku kwestii bezpieczeństwa elektronicznych kontaktów.

Dlatego też w ramach Instytutu Maszyn Matematycznych powstało centrum testowo-implementacyjne, w skład którego wchodzi laboratorium badawcze biometrii i e-podpisu, o czym poinformowało Ministerstwo Gospodarki. Jego głównym zadaniem jest "dostarczenie wiedzy i prototypów wykorzystujących technologie podpisu elektronicznego i biometrii".

Centrum powstało, gdyż w Polsce brak instytucji o tym charakterze. Jest ona jednak potrzebna ze względu na fakt, że coraz powszechniejsze są różnego rodzaju systemy weryfikacji tożsamości czy kontroli dostępu. Mnogość dostępnych urządzeń stwarza potrzebę ich oceny pod kątem spełniania określonych parametrów.