W czasie głosowania za nowym standardem opowiedziało się 75% głosujących organizacji, a odsetek głosów sprzeciwiających się uznaniu format Microsoftu za standard ISO wyniósł 14%. W ten sposób osiągnięte zostały dwa kryteria wymagane do przyjęcia standardu (nie mniej niż 66.6% głosów pozytywnych i nie więcej niż 25% negatywnych).

Organizacja Ecma International, która poinformowała o wynikach głosowania w ISO, uznała OOXML za swój standard już w roku 2006. Od tego czasu nad jego rozwojem czuwał Komitet Techniczny 45 (TC45) działający przy ECMA. Firmy niezależne od Microsoft mogły zgłaszać swoje uwagi do standardu. Teraz prace TC45 zostały zwieńczone przejęciem standardu przez ISO i przedstawiciele ECMA nie kryli radości z tego powodu.

W komunikacie na stronie organizacji ECMA czytamy, że OOXML to standard niezależny od platformy, stosowany przez wiele organizacji i implementowany przez niezależnych dostawców oprogramowania w popularnych aplikacjach (przykłady takich aplikacji podane przez ECMA to MS Office 2007 oraz OpenOffice).

Nowy standard ma jednak także wielu przeciwników, prawdopodobnie dlatego, że z jego implementowaniem w niezależnych produktach wcale nie jest tak różowo, jak opisuje to ECMA.

"Coś jak OOXML"

Właściwości standardu OOXML są mocno związane z funkcjonalnościami pakietu biurowego Microsoftu - MS Office. Ma on również obszerną dokumentację i tak naprawdę nie został jeszcze nigdzie zastosowany. MS Office, rzekomo korzystający z OOXML, w rzeczywistości stosuje format zapisu podobny do proponowanego standardu. Istnieją nawet obawy, że stosowanie standardu OOXML spowoduje... brak kompatybilności z MS Office.

Przedstawiciel Microsoftu Tom Robertson powiedział agencji Associated Press, że jego firma będzie nadal współpracować z różnymi organizacjami, aby promować innowacyjność i interoperacyjność. Zapewnił, że dzięki tej standaryzacji zyskają klienci Microsoftu oraz niezależni programiści.

Nie wszyscy jednak tym zapewnieniom ufają. Przedstawiciele organizacji głosujących przeciwko OOXML obawiają się, że Microsoft będzie nadal stosował w swoich programach "coś jak standard OOXML", a jednocześnie wykorzysta fakt uznania OOXML za standard do przekonywania rządów, że stosowanie jego oprogramowania w administracji jest rozsądne.

Komisja Europejska pyta o nieprawidłości

Faktem jest, że Microsoft jak dotąd stronił od stosowania standardów i przekonał się do tego dopiero wtedy, gdy stan Massachusetts (a za nim inne stany USA) zapowiedział migrację na format ODF.

Nowy standard wzbudza także wątpliwości z powodu atmosfery, w jakiej przebiegało głosowanie. W wielu krajach pojawiły się oskarżenia o manipulowanie głosowaniami. Dotyczyły one również działań Polskiego Komitetu Normalizacyjnego. Nawet Steve Pepper, przedstawiciel norweskiej organizacji normalizacyjnej głosującej na "tak", nazwał głosowanie nad OOXML "tragedią dla standaryzacji".

Również Komisja Europejska chce uważnie zbadać sprawę. W styczniu br., gdy KE rozpoczynała nowe dochodzenia antymonopolowe, jej przedstawiciele wspominali już o konieczności zbadania, czy OOXML jest wystarczająco interoperacyjny z produktami od firm trzecich. Miesiąc później Komisja wysłała do organizacji normalizacyjnych pytania o to, czy zaobserwowały one jakieś nieprawidłowości lub próby wpływu przy głosowaniach dotyczących OOXML.

Można się teraz spodziewać, że każdy dowód na takie nieprawidłowości wzmocni antymonopolowe działania KE.

Podsumowując – rzeczywiście mamy nowy standard, ale ewentualną radość z jego wprowadzenia warto zachować na później. Microsoft i ECMA nazywają ten standard "otwartym" i przekonują o korzyściach, jakie uzyska przemysł dzięki... istnieniu wielu standardów. Więcej na temat korzyści (lub ich braku) będzie można jednak powiedzieć dopiero wtedy, gdy pojawią się pierwsze implementacje, reakcje Microsoftu na te implementacje, wyniki dochodzeń itd.