Czym jest zapalenie przyzębia?

Zapalenie przyzębia, określane też mianem parodontozy lub przyzębicy, jest chorobą dotykającą ozębną, na którą składają się tkanki okalające ząb, dziąsła oraz kości. Jest powszechnie spotykaną przypadłością wśród dorosłych pacjentów klinik stomatologicznych. Parodontoza pojawia się na skutek trwającego przez wiele miesięcy procesu zapalnego, u podstaw którego leży działanie chorobotwórczych drobnoustrojów. Nieusunięta zawczasu, gromadząca się płytka nazębna, po krótkim okresie twardnieje, zamieniając się w kamień nazębny. Ten, ulegając mineralizacji, stopniowo schodzi coraz bliżej korzenia zębowego, przyczyniając się do powstania stanu zapalnego. Brak wdrożenia leczenia stomatologicznego skutkuje najczęściej rozchwianiem i, co za tym idzie, stopniową utratą zębów.

Czynniki leżące u podstaw choroby

Przyczyną pojawienia się zapalenia przyzębia są bakterie znajdujące się w płytce nazębnej i kieszonkach przyzębnych. Lekarze stomatolodzy wskazują też na czynniki genetyczne, jak również te związane ze stylem życia. Większą zachorowalność na paradontozę obserwuje się wśród palaczy tytoniu, osób stosujących nieprawidłową dietę oraz obciążonych chorobami, takimi jak białaczka, cukrzyca czy HIV. W przebiegu tych przypadłości mamy do czynienia z obniżonym układem odpornościowym, który sprzyja namnażaniu się bakterii. Zmiany hormonalne mogą być czynnikiem sprzyjającym rozwojowi choroby. Może się ona ujawnić we wstępnej fazie w okresie dojrzewania czy ciąży. Czynnikiem ryzyka jest również wiek pacjenta – osoby powyżej 40. roku życia mają większe prawdopodobieństwo zachorowania niż osoby młodsze. Zdaniem specjalistów, problem parodontozy dotyka w większym stopniu tych pacjentów, który cierpią na niedobór koenzymu Q10, którego w obecność w organizmie w naturalny sposób zmniejsza się wraz z wiekiem. Stąd też na zachorowanie większą podatność wykazują osoby powyżej 40. roku życia, choć warto pamiętać, że parodontoza dotyka też osoby znacznie młodsze.

Parodontoza u dzieci i młodzieży

Choć może wydawać się to zaskakujące, przyzębica nie omija także dzieci i młodzieży. Przewlekłe stany zapalne obserwuje się u coraz młodszych pacjentów, nawet już u 7-latków. Wraz z wiekiem i wchodzeniem w okres dojrzewania, a więc w intensywny czas zmian hormonalnych, ryzyko to rośnie. W przypadku dzieci i młodzieży nie obserwuje się znacznych złogów płytki i kamienia nazębnego, natomiast sam przebieg procesu chorobotwórczego jest wyjątkowo gwałtowny, prowadzi do ubytków kostnych i nieleczony może skutkować rozchwianiem, a w konsekwencji – utratą zębów. Dzieci i młodzież cierpiące na agresywne zapalenie przyzębia to szczególna grupa pacjentów, wymagająca odpowiedniej diagnostyki i wdrożenia skutecznego leczenia.

Objawy parodontozy

Wśród najczęściej zgłaszanych przez pacjentów objawów choroby znajdują się:

• obecność krwi podczas mycia zębów,

• obrzęk i bolesność dziąseł,

• nieprzyjemny zapach z ust,

• zwiększenie ruchomości zębów i zmiana ich pozycji.

Diagnostyka

Postawienie diagnozy poprzedzone jest wykonaniem badań radiologicznych i klinicznych. W ich toku dochodzi do rozpoznania utraty przyczepu łącznotkankowego, recesji dziąseł i rozchwiania zębów. Choć dobra higiena jamy ustnej to podstawa, duże znaczenie w postępie choroby mają czynniki genetyczne i współwystępujące schorzenia. Jedną z metod diagnostycznych jest badanie RTG. Zdjęcia pantomograficzne ujawniają ubytki pionowe kości oraz zmiany endodontyczno-periodontologiczne. W wielu przypadkach wykonuje się również badanie ogólne krwi i moczu, które ma za zadanie wykluczenie chorób współistniejących. Badanie surowicy krwi pod kątem zawartości przeciwciał ujawnia problem niedostatecznej odpowiedzi organizmu na rozwijającą się infekcję bakteryjną.

Profilaktyka

Podstawą codziennych działań profilaktycznych jest staranne i regularne mycie zębów. Nie bez znaczenia jest również sięganie po nici dentystyczne, pozwalające pozbyć się resztek pokarmowych z przestrzeni międzyzębowych. Wsparciem w utrzymaniu higieny jamy ustnej są również płukanki i płyny przeciwpróchnicze: https://efektdentoseptu.pl/dentosept/. Dobrym rozwiązaniem jest wizyta u stomatologa, który może zadecydować o przeprowadzeniu skalingu, czyli usunięciu kamienia naddziąsłowego i poddziąsłowego. Sprzyja on powstawaniu próchnicy, ubytków, a także parodontozy. Wśród osób, które mają wskazania do wizyty u parodontologa, znajdują się pacjenci przyjmujący miejscową antybiotykoterapię. Najskuteczniejszą metodą profilaktyki wciąż jednak pozostaje duża dbałość o higienę jamy ustnej, a także wizyty u lekarza stomatologa co najmniej raz na 6 miesięcy.