Jednocześnie jednak Trybunał uznał, że "aby nie zniechęcić abonentów do korzystania z usługi przenoszenia numerów, krajowy organ regulacyjny (czyli w Polsce UKE) może ustalić maksymalną kwotę tej opłaty na poziomie niższym niż ponoszone przez operatorów koszty".

Wyrok jest więc dwuczęściowy i kto wygrał, oceni dopiero polski Sąd Najwyższy. Po wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE musi on ocenić, czy pobierana przez Polską Telefonię Cyfrową jednorazowa kwota 122 zł z tytułu zmiany operatora miała czy też nie zniechęcający charakter.

Chodzi o sprawę z 2006 roku, kiedy prezes UKE nałożyła na Polską Telefonię Cyfrową sp. z o.o. (PTC) karę w wysokości 100 tys. zł na tej podstawie, że jednorazowa opłata w wysokości 122 zł pobierana przez PTC z tytułu zmiany operatora od 28 marca do 31 maja 2006 r. stanowiła naruszenie ustawy Prawo telekomunikacyjne, gdyż zniechęcała abonentów PTC do korzystania z prawa do przeniesienia numeru.

PTC wniosła odwołanie od tej decyzji, tłumacząc, że usługa pozwalająca abonentowi na zachowanie tego samego numeru telefonicznego w razie zmiany operatora, nie może być ustalana w oderwaniu od kosztów, jakie ponosi operator w związku z wdrażaniem tej usługi. Sąd Najwyższy, do którego wniesiono skargę kasacyjną, zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości UE w Luksemburgu o interpretację dyrektywy o przenoszeniu numerów.

Więcej szczegółów w Gazecie Prawnej w artykule pt. W Luksemburgu zapadł wyrok ws. kosztów przenoszenia numerów telefonicznych w Polsce

PAP