Aby rozpocząć swoją przygodę z mobilnym dostępem do internetu potrzeba dwóch rzeczy: odpowiedniego modemu oraz karty SIM z przydzielonym numerem telefonu. Po zalogowaniu się do sieci i ustanowieniu połączenia można przesyłać dane. Obecnie w Polsce dostępne są różne technologie umożliwiające mobilny dostęp do internetu.

Najbardziej rozpowszechniony, a zarazem najwolniejszy jest GPRS (General Packet Radio Service). Transmisja poprzez GPRS teoretycznie umożliwia osiągnięcie maksymalnej przepustowości na poziomie 57,6 kbps. Niestety w rzeczywistości prędkości uzyskiwane przy połączeniu przez modem najczęściej odbiegają od tych maksymalnych.

Szybszą transmisję danych, dochodzącą teoretycznie do 236,8 kbps, oferuje technologia EDGE (Enhanced Data rates for GSM Evolution) znana również jako E-GPRS. Technologia, podobnie jak GPRS, jest również dostępna na większości terytorium w kraju.

Kolejnym krokiem naprzód jest UMTS (Universal Mobile Telecommunications System) - jeden ze standardów trzeciej generacji (3G). Technologia UMTS umożliwia teoretyczną prędkość transmisji danych do abonenta na poziomie 384 kbps. Istnieją również jej odmiany opierające się na standardach HSDPA i HSUPA.

Obecnie największą przepustowość oferują HSDPA (High Speed Downlink Packet Access) oraz HSUPA (High Speed Uplink Packet Access), które – w połączeniu - nazywa się skrótowo HSPA (High Speed Packet Access). Dzięki zastosowaniu HSPA obecnie teoretyczna maksymalna prędkość transmisji w stronę do abonenta wynosi 14,4 Mbps, a od abonenta 5,76 Mbps (obecnie istniejące implementacje umożliwiają maksymalny transfer na poziomie odpowiednio 7,2 Mbps i 1,46 Mbps).

Nowością w Polsce jest dostęp do internetu w technologii CDMA (Code Division Multiple Access). Jako pierwszy usługę opartą na CDMA zaoferowała sieć Orange na początku grudnia 2008 roku. Obecnie jest to jedyny operator w kraju dostarczający mobilny internet w oparciu o CDMA.

Priorytetem budowy sieci w tej technologii jest szybkie stworzenie możliwości korzystania z szerokopasmowego internetu na obszarach, na których dotąd ich nie było. Orange oferuje dostęp z maksymalną prędkością przesyłu danych do klienta z prędkością 1 Mbps.

Oglądając mapy zasięgu internetu należy wziąć pod uwagę, że dotyczy on przebywania na zewnątrz budynków. W środku, za nierzadko grubymi ścianami, sytuacja może wyglądać różnie. Każda ściana, strop lub jakakolwiek inna teoretyczna przeszkoda może mieć duży wpływ na moc sygnału lub jego całkowity brak.

Na zakończenie warto wyróżnić zupełnie odrębny, nowy rozdział który tworzą technologie 4G. Prawdopodobne jest, że przyjmą się 2 standardy transmisji: LTE (Long Term Evolution) – mający zastąpić sieci HSPA – oraz UMB (Ultra Mobile Broadband) – jako następca technologii CDMA.

LTE ma zaoferować prędkości dochodzące do 144 Mbps w kierunku do abonenta oraz 50 Mbps w kierunku od abonenta, a opóźnienia mają wynosić ok. 10 milisekund. Natomiast standard UMB ma zapewnić transfery dochodzące do 275 Mbps w stronę abonenta, a od abonenta do 75 Mbps.

Warto zaznaczyć, że operatorzy oferują konkretne limity transmisji danych, po których prędkość łącza mogą ograniczyć. Wysokość takiego limitu to istotny element oferty wpływający na jej ostateczną cenę.

Przy wyborze oferty mobilnego internetu niezwykle ważna jest cena. Należy jednak pamiętać, by oprócz ceny zwrócić uwagę na inne cechy oferty, jak np. zasięg, możliwość przetestowania usługi czy okres ważności połączeń internetowych w przypadku prepaid. Więcej na ten temat w publikacji: Uważaj przy wyborze mobilnego internetu