Sztuczną cząsteczkę DNA stworzyli naukowcy z University of Toyama pracujący pod kierownictwem Masahiko Inouye. Efekty ich pracy zostały opisane w Journal of the American Chemical Society. Naukowcy zapewniają, że cechy stworzonej przez nich struktury przełożą się na niespotykane dotychczas możliwości rozwoju nowych materiałów i urządzeń, w tym komputerów biologicznych.

Biokomputery są bardzo obiecujące, ponieważ mogą one pozwolić na zapisywanie ogromnej ilości informacji na małej przestrzeni. Ocenia się, że pół kilo DNA może pomieścić więcej informacji, niż wszystkie istniejące dziś twarde dyski.

Jak wszyscy wiemy z lekcji biologii, kod genetyczny tworzą powtarzające się w strukturze DNA cztery cząsteczki chemiczne tzw. nukleotydy (adenina, tymina, cytozyna i guanina). Stanowią one jakby litery kodu, które układają się w trzyliterowe kodony. To wystarcza, aby zakodować 20 aminokwasów, choć w rzeczywistości istnieją 64 możliwe kombinacje. Niektóre aminkowasy są kodowane przez kilka kodonów, a ponadto istnieją trzy kodony zawierające polecenie przerwania biosyntezy. Trzeba jednak dodać, że w komputerach biologicznych długość jednego "kodonu" nie musi być ograniczona do trzech składników.

Dzisiejsze komputery korzystają z systemu stosującego dwa znaki (0 i 1), natomiast wykorzystując komputery oparte o DNA mamy do dyspozycji kod czteroznakowy. W tym kodzie jedna "litera" zajmuje około jednej milionowej milimetra.

Mimo, że badania nad biologicznymi komputerami prowadzi się od lat 90-tych, nadal daleko do stworzenia wygodnych w użyciu urządzeń opartych o takie rozwiązania. Mimo teoretycznie ogromnych możliwości komputery biologiczne nie zaimponują zwykłym użytkownikom. Stworzony w 2006 roku komputer MAYA-II jest w stanie grać w kółko i krzyżyk i robi to bardzo wolno. Z pewnością nie jest to maszyna, która mogłaby zadowolić komputerowego gracza ;-).

Odkrycie japońskich naukowców może jednak rozwój biokomputerów znacznie przyśpieszyć. Dzięki niemu możliwe będzie opracowanie nowych struktur DNA zoptymalizowanych do potrzeb komputerów biologicznych.