Dziennik Internautów w lipcu informował, że sześć polskich banków chce stworzyć jeden standard płatności mobilnych. Jest wśród nich PKO BP, który ma już system IKO, ale także Alior Bank, Bank Millennium, Bank Zachodni WBK, BRE Bank oraz ING Bank Śląski.

Dziś Krajowa Izba Rozliczeniowa (KIR) zawarła porozumienie z tymi bankami, określające szczegóły tworzonego systemu.

Obsługa systemu w rękach KIR

KIR będzie realizować obsługę przepływów finansowych w ramach systemu, czyli dokonywać rozrachunku płatności mobilnych realizowanych w terminalach płatniczych, bankomatach i w internecie. Rozrachunek będzie się odbywał z wykorzystaniem systemu ELIXIR, natomiast płatności typu P2P będą realizowane w oparciu o system płatności natychmiastowych KIR.

KIR zapewni również infrastrukturę teleinformatyczną dla systemu oraz będzie obsługiwać reklamacje.

Izba ma już doświadczenie w świadczeniu usług dla banków, a dzięki zastosowaniu istniejących systemów może przyśpieszyć uruchomienie nowego. Dodatkowo ma ona pozycję neutralną  względem banków, co może ułatwić akceptację nowego systemu przez kolejne banki i będzie sprzyjało pełnej interoperacyjności systemu.

Mobilnie może być taniej niż kartą

Banki uczestniczące w pracach nad nowym standardem są zdania, że może on zapewnić niższe od obowiązujących stawek kartowych koszty funkcjonowania. Klienci mają z jego pomocą realizować płatności mobilne w szerokiej sieci sklepów zarówno tradycyjnych, jak i internetowych, korzystać z bankomatów oraz przelewać środki na numer telefonu odbiorcy.

Obserwatorzy rynku płatności mobilnych często powtarzają, że choć rozwiązanie to ma ogromny potencjał, fragmentaryzacja rynku stoi na przeszkodzie w ich rozwoju. Próby budowania wspólnych systemów podjęto już m.in. w Hiszpanii i Wielkiej Brytanii, ale nie uczestniczyły w nich banki, tylko firmy telekomunikacyjne albo sieci handlowe. W polskim projekcie uczestniczą znaczące banki, mające w sumie kilkanaście milionów klientów.

Czytaj także: Biedronka na razie bez płatności smartfonem. Czemu nie powinniśmy się martwić?