Można powiedzieć, że naukowcy z University of Alberta po prostu rozpracowali pokera, choć nie jest to do końca prawda. Naukowcy stworzyli program doskonale grający w tę grę. Oczywiście komputery grają skutecznie w szlachetne gry, takie jak szachy, warcaby czy othello. Poker przedstawia jednak specyficzną trudność. Podczas gry nie ma się pełnej informacji o wydarzeniach w grze. Przykładowo gracz nie wie, jakie karty ma w ręku przeciwnik. Inaczej jest w szachach, gdzie obaj gracze wiedzą wszystko o figurach oraz pozycji figur swoich i przeciwnika.

Trening na 4 tys. procesorów

Program stworzony przez naukowców to Cepheus. Jest to idealny gracz w pokera Texas Hold'em w wariancie Fixed Limit, gdy gra toczy się z drugą osobą. Ludzie nie zawarli w tym programie żadnej wiedzy ekspertów-pokerzystów. Po prostu Cepheus rozgrywał sam ze sobą liczne rozdania pokera. Każde takie rozdanie zwiększało jego wiedzę o tym, jak w danych sytuacjach należy grać. Program trenował przez ponad dwa miesiące, używając 4 tys. procesorów i analizując miliardy rozdań w każdej sekundzie. 

itay uri / Shutterstock.com

Można powiedzieć, że Cepheus jest elektronicznym odpowiednikiem kogoś, kto poświęciłby na granie w pokera całe dziesiątki lat, grając całymi dniami. Dodatkowo ten ktoś nigdy by się nie męczył i w każdej kolejnej grze nie popełniałby błędów. Oczywiście taki gracz nie wygra absolutnie każdego rozdania, bo w pokerze to nie jest możliwe. Będzie jednak zawsze wygrywał w partiach złożonych z wielu rozdań. Jeśli w wielu rozdaniach taki gracz dostałby gorsze karty, nadal może wygrywać lub przynajmniej wyjdzie na czysto.

Po co badać gry?

Cepheus może być oczywiście używany przez pokerzystów jako pomoc do analizy sytuacji w grze. Program udowodnił też funkcjonujący wcześniej pogląd, że w pokerze rozdający posiada pewną przewagę. Fani pokera będą też wskazywać na istnienie Cepheusa, by udowodnić, że w pokera można grać lepiej i gorzej, że nie zależy to tylko od farta. Czy poza tym jest jakiś pożytek z tego programu?

Z pewnością Cepheus stanowi pewien wkład do badań nad sztuczną inteligencją. Musimy w tym miejscu pamiętać, że w zwykłym życiu nierzadko rozwiązujemy problemy bardziej przypominające granie w pokera niż w szachy. Mamy często ograniczoną wiedzę o osobach, rzeczach albo działaniach, w obliczu których musimy podejmować decyzje. Z tego powodu uważa się, że teoria gier może pomóc w tworzeniu rozwiązań wspomagających podejmowanie decyzji w różnych sytuacjach.

Osiągnięcia naukowców z University of Alberta zostały opisane w czasopiśmie Science. Jeśli chcielibyście skorzystać z programu Cepheus, możecie to zrobić pod adresem poker.srv.ualberta.ca. W chwili pisania tego tekstu opcja grania jest niedostępna z powodu przerwy technicznej.

* * *

Droga służbo celna! Ten tekst nie ma na celu promowania hazardu. Dotyczy on wyłącznie osiągnięcia naukowego i mamy nadzieję, że nie zablokujecie naszej strony ani nie zechcecie nas ukarać za promowanie hazardu.