Jak już pewnie wiecie, łaziki marsjańskie polskich studentów zdeklasowały rywali. Na najwyższym miejscu podium stanął Hyperion zbudowany na Wydziale Mechanicznym Politechniki Białostockiej. Drugie miejsce zajął Scorpio III, nad którym pracowali studenci Politechniki Wrocławskiej. Jak wyglądają i co potrafią łaziki, pisaliśmy jeszcze przed zawodami. Dziś natomiast prezentujemy krótki wywiad ze zwycięską drużyną.

Hyperion podczas przejazdu terenowego, źródło: facebook.com/projekt.hyperion

To nie pierwszy sukces białostockich studentów. Dwa lata temu łazik Magma 2 również wygrał zawody, a jego protoplasta - Magma - w 2010 r. zdobył trzecie miejsce. Czy wśród konstruktorów Hyperiona znajdowali się uczestnicy poprzednich edycji konkursu?

Tak, Piotrek Ciura, który aktualnie jest koordynatorem naszej drużyny, brał udział w zawodach z robotami Magma i Magma 2.

Co spowodowało, że zmieniliście nazwę? Czy zbudowany w tym roku łazik bardzo różni się od wcześniejszych modeli?

Nie zmieniliśmy nazwy - to zupełnie nowy projekt robiony przez nowy zespół. W zasadzie z Magmami łączy nas tylko wspólna uczelnia, no i Piotrek ;-)

W czasie zawodów uzyskaliście rekordową liczbę punktów - aż 493 na 500 możliwych. Po ile punktów zdobyliście w każdej z konkurencji?

Nie znamy jeszcze tabeli wyników, ale podobno straciliśmy punkty tylko na prezentacji, a zadania terenowe wykonaliśmy na 100% (ale to nie jest pewna informacja).

Czytając Waszą relację na Facebooku, można odnieść wrażenie, że żadne zadanie nie sprawiło Hyperionowi trudności. Czy faktycznie tak było?

Byliśmy świetnie przygotowani. Zdarzały się małe awarie, ale generalnie byliśmy na tyle dobrze zabezpieczeni, że nie wpływały one na pracę robota. Byliśmy przygotowani na każdą sytuację.

Sędziowie byli zszokowani prędkością Waszego łazika, która - jeśli się nie mylę - wynosi ok. 20 km/h. Jak udało się to Wam osiągnąć?

Szybkość naszego łazika wynika z zastosowanych silników, ale nie jest to szybkość rekordowa - były łaziki osiągające podobną prędkość. Większe wrażenie robiła sprawność terenowa i łatwość, z jaką Hyperion pokonuje przeszkody - to stanowiło o naszej szybkości wykonywania zadań.

Który z łazików zaprezentowanych podczas zawodów zrobił na Was największe wrażenie? Umówmy się, że polskich konstrukcji nie oceniamy ;-)

Dużo było fajnych konstrukcji, ale naszą uwagę przyciągnęły łaziki z Cornell University i z BYU - ten drugi zajął zresztą trzecie miejsce w zawodach.
[Na stronie urc.marssociety.org widnieje informacja, że trzecie miejsce zajął łazik z Oregon State University - przyp. red.]

Kiedy można spodziewać się Was w Polsce i co zrobicie z łazikiem po powrocie?

Wracamy w pierwszej połowie czerwca. Łazik będzie na pewno obecny na pokazach w Polsce ;-)

Twórcy najlepszego łazika na świecie, źródło: facebook.com/projekt.hyperion

Na koniec krótka prezentacja wszystkich członków zespołu:

• Piotr Ciura - koordynator projektu, jest doktorantem na Wydziale Mechanicznym Politechniki Białostockiej, brał udział w budowie łazików Magma i Magma 2.

• Robert Bałdyga - główny programista / elektronik, studiuje na V roku Automatyki i Robotyki na Wydziale Mechanicznym Politechniki Białostockiej, jest czołowym hejterem M$ Windowsa (kolekcjonuje zdjęcia „niebieskich ekranów śmierci”) ;-p

• Michał Grześ - główny projektant konstrukcji / mechanik, studiuje na II roku Automatyki i Robotyki na Wydziale Mechanicznym Politechniki Białostockiej, jest najmłodszym członkiem składu, za to mega utalentowanym.

• Jakub Maliszewski - programista / elektronik, studiuje na V roku Automatyki i Robotyki na Wydziale Mechanicznym Politechniki Białostockiej, lubi grać w Snookera, jak na starość wyłysieje, to zrobi sobie tatuaż na głowie.

• Jacek Wojdyła - elektronik / mechanik, studiuje na V roku Automatyki i Robotyki na Wydziale Mechanicznym Politechniki Białostockiej, od dzieciństwa uwielbia wszelkie pojazdy kołowe.

• Ariel Lech - projektant konstrukcji / mechanik, studiuje na V roku Mechaniki i Budowy Maszyn na Wydziale Mechanicznym Politechniki Białostockiej, kupił sobie dziwną książkę, która świeci i ma tylko jedną stronę, ciągle ją ogląda.

Jak tłumaczą twórcy Hyperiona, podział na role w składzie był bardzo luźny - każdy mniej więcej znał się na tym, co robią inni, a koncepcje powstawały w burzy mózgów.

Czytaj także: Ekspresowy wywiad z twórcami Scorpio III, zdobywcami drugiego miejsca w zawodach łazików