Nie jest niczym nadzwyczajnym, że każdy broni przede wszystkim swoich interesów. Nic więc dziwnego, że przemysł rozrywkowy, święcie przekonany o jednoznacznie negatywnym wpływie p2p, walczy z niektórymi zjawiskami. Raz na drodze prawnej, raz tylko strasząc, osiąga różne rezultaty. Nikt nie broni mu tego czynić. No, chyba że przy okazji łamane jest prawo, którego przestrzegania się oczekuje.

Powszechną praktyką w branży muzycznej jest tworzenie płyt z utworami różnych artystów - różnego typu kompilacje wydawane są praktycznie bez przerwy. Na jednej płycie znajdziemy np. utwory związane z Bożym Narodzeniem czy też konkretnym gatunkiem muzycznym. Równie powszechne jest także odkładanie na później kwestii związanych z prawami autorskimi do tych utworów. Początki tego procederu sięgają lat 80. ubiegłego stulecia. W samej Kanadzie lista takich utworów urosła do 300 tysięcy.

W 2008 roku części artystów skończyła się cierpliwość i wnieśli oni pozew zbiorowy do sądu przeciwko lokalnym oddziałom tzw. wielkiej czwórki - EMI Music Canada Inc., Sony Music Entertainment Canada Inc., Universal Music Canada Inc. oraz Warner Music Canada Co., które zrzeszone są w organizacji Canadian Recording Industry Association (CRIA), kanadyjskim odpowiedniku RIAA. Początkowo mowa była nawet o 6 miliardach dolarów kanadyjskich odszkodowania.

Ostatecznie jednak strony zawarły ugodę. Na jej podstawie wytwórnie muzyczne wypłacą kwotę 45 milionów dolarów, w zamian za co powodzi wycofają pozew. Jej częścią nie będzie przyznanie się do winy przez wytwórnie. Zawarto w niej także nowy mechanizm, dzięki któremu kolejne wypłaty mają następować znacznie szybciej. Porozumienie musi teraz zostać zaakceptowane przez Sąd Najwyższy Ontario w Toronto - informuje serwis CNW.