Podróżując po Europie, rodzice i dzieci muszą mieć możliwość szybkiego i bezpłatnego wezwania pomocy. W 2007 r. tylko w Wielkiej Brytanii i Belgii zgłoszono ponad 7,5 tys. przypadków zaginięcia dzieci. Komisja Europejska podjęła więc działania poprzez zarezerwowanie na poziomie krajowym sześciocyfrowych numerów zaczynających się od 116 dla telefonu alarmowego w sprawie zaginionych dzieci (116000) oraz dla telefonu zaufania (116111) , dzięki któremu dzieci mogą zwrócić się o pomoc. Planowany był również numer 116123 - wsparcia emocjonalnego dla dorosłych.

Zgodnie z przepisami UE państwa członkowskie nie muszą przydzielać tych numerów, ale są zobowiązane do zarezerwowania ich i poinformowania społeczeństwa i usługodawców o ich dostępności.

Badanie KE wykazało, że państwa członkowskie podjęły niewielkie starania, by poinformować o dostępności tych numerów, doprowadzając do opóźnień w ich uruchomieniu. Dotychczas tylko Węgry zapewniły funkcjonowanie obydwu numerów 116000 i 116111.

Poza tym numery 116000 i 116111 zostały zarezerwowane w 24 państwach członkowskich (nie zrobiono tego we Włoszech, na Łotwie i w Wielkiej Brytanii). Większość krajów zrobiła jednak niewiele, by poinformować potencjalnych usługodawców o numerach 116000 i 116111. Spowodowało to opóźnienia w zakresie przejmowania tych numerów przez potencjalnych usługodawców, głównie przez organizacje pozarządowe.

Większe wysiłki (np. wydawanie komunikatów prasowych, wysyłanie e-maili/ listów do potencjalnych usługodawców, organizacja spotkań) podjęto w Finlandii, Francji, Irlandii, na Litwie, w Holandii, Portugalii i Szwecji.

Potencjalni usługodawcy w odniesieniu do numeru 116000 wyrazili zainteresowanie w 13 krajach (nie ma wśród nich Polski) natomiast odnośnie do numeru 116111 usługodawcy zgłosili się w 16 krajach (również bez Polski). Tylko siedem państw członkowskich przydzieliło numer 116000 usługodawcom, a dziesięć przydzieliło numer 116111.

Usługodawcy po przydzieleniu im przez państwo numeru 116, odpowiedzialni są za rozpoczęcie świadczenia usług. Muszą oni zapewniać bezpłatne połączenia siedem dni w tygodniu, 24 godziny na dobę, na terytorium całego kraju. Komisja bacznie przygląda się wprowadzaniu w życie tego systemu w państwach członkowskich.

- Z przykrością muszę stwierdzić, że w wielu państwach członkowskich, pomimo złożonych deklaracji, nie podejmuje się działań mających na celu uruchomienie linii telefonicznych, które mogą stanowić cenną pomoc dla rodziców i dzieci – mówiła Viviane Reding, komisarz UE ds. telekomunikacji - Komisja wykonała swoją cześć zadania i ma nadzieję, że nie będzie musiała wszczynać postępowania prawnego w sprawie, w której powinno istnieć szerokie porozumienie.