Amerykańskie media wykreowały na symbol egipskiej rewolucji Waela Ghonima. Za założenie strony na Facebooku, która nawoływała demonstrantów do przyjścia na plac Tahrir, na krótko trafił nawet do więzienia. Znacznie młodszy niż Mohamed ElBaradei, nie tak groźny jak Bractwo Muzułmańskie, dobrze władający angielskim, żonaty z Amerykanką i pracujący w Google Ghonim doskonale nadaje się do sprzedawania zachodniej publiczności romantycznej wersji rewolucji.

Komentatorzy zachłysnęli się rolą społecznych mediów w Egipcie, zapominając o tym, że Francuzi wzięli szturmem Bastylię bez pomocy Twittera, a bolszewicy zajęli Pałac Zimowy, nie robiąc przerw na wklejanie swoich zdjęć na Facebooku. Egipską rewoltę napędza nie tylko internet, ale te same siły, które powodowały wybuchy społeczne na przestrzeni wieków: nienawiść do skorumpowanej autokracji i tajnej policji, frustracje powstającej klasy średniej, rozpacz biedoty.

O tym trzeba pamiętać, dlatego że pokolenie Facebooka – młodzi, wykształceni i elokwentni demonstranci, którzy stali się międzynarodową twarzą rewolucji – są tylko jedną ze społecznych warstw w Egipcie. To kraj, w którym 44 proc. mieszkańców jest analfabetami lub półanalfabetami, a 40 proc. społeczeństwa żyje za mniej niż dwa dolary dziennie. Niskie zarobki, rosnące ceny żywności i wysokie bezrobocie wśród młodzieży oznaczają mnóstwo zdesperowanych ludzi, których głosy będą teraz bardziej słyszalne dzięki większej swobodzie politycznej. Rząd już boryka się ze znaczącym deficytem budżetowym i nie ma środków, żeby przekupić niezadowolonych.

Więcej szczegółów w Gazecie Prawnej w artykule pt. Rewoltę w Egipcie napędza bieda, nie Facebook

Gideon Rachman, FT