Zgodnie z art. 130 par. 2 Kodeksu Pracy każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin.

Pracodawca powinien więc udzielić dnia wolnego za święto wypadające w sobotę w tym samym okresie rozliczeniowym. Może on być różny w każdym zakładzie pracy – najczęściej wynosi miesiąc, jednak może to być kwartał, pół roku lub nawet rok. W przypadku, gdy wynosi on miesiąc, dnia wolnego za Święto Pracy należy udzielić pracownikowi do końca maja. Pracodawca może ustalić konkretną datę lub pozostawić wybór w gestii pracownika, np. spośród kilku zaproponowanych dni.

Nie ma możliwości obniżenia czasu pracy w innym okresie rozliczeniowym nawet na wniosek pracownika. Porozumienia między pracodawcą a pracownikiem w tej kwestii są nieskuteczne i mogą być uznane za wykroczenie przeciwko prawom pracowniczym, zagrożone karą grzywny. Nie ma także możliwości dzielenia dnia wolnego na kilka części, np. dwa razy po 4h.

Jeżeli pracownik w dniu wyznaczonym przez pracodawcę jako dzień wolny za święto wypadające w sobotę przebywa na zwolnieniu lekarskim, urlopie wypoczynkowym, macierzyńskim lub rodzicielskim, pracodawca nie ma obowiązku wyznaczać dodatkowego dnia w innym terminie. 

Nie ma natomiast znaczenia choroba pracownika przypadająca 1 maja – jeżeli zdąży on wrócić do pracy przed wyznaczonym dniem wolnym, należy mu go udzielić.

Analogiczna sytuacja powtórzy się w tym roku jeszcze raz, ponieważ Boże Narodzenie również wypada w sobotę.

Autor: Mateusz Boguszewski, główny księgowy w firmie inFakt