W Polsce formuła pracy zdalnej wciąż nie jest tak powszechna jak na Zachodzie, jednak i tu ma swoich “wyznawców”. Z najnowszych badań przeprowadzonych przez Michael Page wynika, że możliwość realizacji swoich obowiązków poza biurem ma sześciu na dziesięciu pracowników. Co trzeci badany (33%) korzysta z tego przywileju co najmniej 4 razy w miesiącu, a 35% nie pojawia się w biurze średnio raz w miesiącu bądź rzadziej.

Kto może pracować zdalnie w 2019 roku?

Jak wynika z najnowszych danych międzynarodowej agencji zatrudnienia Randstad, przygotowanych na prośbę szkoły programowania online Kodilla.com, w niektórych branżach - zwłaszcza w IT, praca poza biurem to wręcz norma. Mateusz Żydek, ekspert z Randstad, zauważa, że aż 7 na 10 ofert dla specjalistów IT, które znajdują się w naszej bazie ogłoszeniowej, zawiera propozycje pracy zdalnej.

Piotr Nowosielski z portalu Just Join IT z roku na rok zauważa 50% wzrost liczby ogłoszeń z propozycją pracy zdalnej. Możliwość pracy zdalnej jest jednak przeznaczona przede wszystkim dla osób z przynajmniej dwu lub trzyletnim doświadczeniem, posiadających większe umiejętności w zakresie samoorganizacji. W przypadku tzw. juniorów oferty pracy zdalnej spotykane są rzadziej.

Według Eweliny Podhorodeckiej, lidera zespołu wsparcia absolwentów w szkole programowania Kodilla.com, to dość zrozumiałe. Pracodawcy wolą, żeby osoby początkujące wypełniały swoje obowiązki pod ich okiem. Nie chodzi wyłącznie o kontrolę, lecz także o to, aby mogli szybciej przyswoić nową wiedzę, lepiej poznać firmę, zintegrować się z pozostałymi pracownikami oraz nauczyć się pracy w zespole.

Nie jest to jednak regułą. Osoby, które mają mniejsze doświadczenie, ale wykazują się dobrą samoorganizacją, mają odpowiednio wysoki poziom umiejętności, a także są komunikatywne, bardzo szybko mogą uzyskać zgodę na pracę poza biurem lub jeśli dobrze zaprezentują się podczas procesu rekrutacyjnego, nawet od razu znaleźć taką pracę. 

Zdalnie pracuje Andrzej Jaromin, senior Java developer, który obecnie realizuje projekty dla klienta z Singapuru. Jak jednak przyznaje, to zupełnie inna strefa czasowa. Przesunięcie rzędu 7 godzin powoduje, że wspólny czas "biurowy" programisty oraz klienta to raptem jedna czy dwie godziny dziennie. Często jest jednak tak, że nie jest się jedyną pracującą osobą z europejskiej strefy czasowej. Wtedy możliwe jest realizowanie zadań z ludźmi z tej samej bądź zbliżonej strefy, co niweluje poczucie pozostawienia kogoś samemu sobie. Jak podkreśla Jaromin, praca zdalna wymaga samodyscypliny i zaawansowania przynajmniej na poziomie gwarantującym w miarę samodzielne rozwiązywanie problemów. Nie jest ona więc rekomendowana dla osób rozpoczynających swoją karierę, ale warto taki cel sobie określić i do niego zmierzać. 

Swoboda daje lepsze efekty

Z badań przeprowadzonych przez szwajcarską firmę IWG wspierającą m.in. wydajność w przedsiębiorstwach wynika, że model, który dla wielu pracodawców jeszcze niedawno był nie do zaakceptowania, powoli staje się standardem. Po przebadaniu 18 tys. osób z niemal setki międzynarodowych przedsiębiorstw okazało się, że ponad połowa z nich może pracować z domu przez większość tygodnia.

Mark Dixon, dyrektor generalny IWG, twierdzi, że jeśli dasz ludziom pracę tam, gdzie muszą ją wykonywać, a nie tam, gdzie im każesz, stają się bardziej produktywni.

Źródło: Kodilla.com