Dziennik Internautów zwracał już uwagę na to, że polskie ministerstwo kultury zachowuje się tak, jakby było organizacją do spełniania życzeń przemysłu rozrywkowego. Ten przemysł nie ma tak wiele wspólnego z kulturą, jak powszechnie się sądzi, a politycy zapominają o użytkownikach kultury i twórcach.

Działania różnych rządów nakierowane na spełnianie życzeń przemysłu objawiają się w takich inicjatywach, jak ACTA. Trzeba jednak wiedzieć, że nie tylko przy okazji ACTA politycy wspierają przemysł i to za plecami obywateli. 

Przykładowo brytyjski Departament Kultury, Mediów i Sportu zorganizował dyskusje między różnymi uczestnikami rynku i rzecz jasna rozmowy dotyczyły radzenia sobie z piractwem. Rozmowy były poufne, ale organizacja Open Rights Group wystąpiła dwukrotnie z wnioskiem o udostępnienie informacji publicznej.

Dzięki temu Open Rights Group otrzymała projekt "Kodeksu postępowania" dotyczącego działań wyszukiwarek internetowych. Dokument jest dostępny na stronie Open Rights Group (PDF, 9 stron).

Czytaj: Ministerstwo Kultury nie chce otwartej rozmowy o zwalczaniu piractwa

Projektowany kodeks to świetny dowód na to, że cenzurę można wprowadzać bocznymi drzwiami, nie przez zmianę prawa, ale dzięki tzw. samoregulacji. W projekcie zaproponowano następujące środki, które miałyby zastosować wyszukiwarki:

• przypisanie niższych rankingów stronom, które stale umożliwiają udostępnianie nielicencjonowanych treści;
• pierwszorzędne traktowanie stron certyfikowanych, oferujących licencjonowane treści;
• nieindeksowanie stron, w odniesieniu do których wydano nakazy sądowe;
• poprawienie współpracy w zakresie procedury "notice and takedown", czyli usuwania treści zgłoszonych przez posiadaczy praw autorskich jako pirackie;
• uniemożliwienie stronom "nielegalnym" uzyskiwania wsparcia poprzez reklamę internetową (tzn. te strony nie powinny się reklamować i nie powinny zamieszczać u siebie reklam).

Powyższe propozycje są oburzające i nie chodzi o to, że ktoś chce zwalczać piractwo. Problem jest dokładnie taki sam, jak w przypadku SOPA i ACTA. Przemysł rozrywkowy chce móc decydować o tym, co może być widoczne w sieci, a co nie. Przemysł chce mieć władzę pozwalającą na eliminowanie z sieci tego, co da się podciągnąć pod piractwo.

Posłużmy się przykładem. Czy wyszukiwarki BitTorrent są "pirackie"? Może i tak, ale faktem jest, że korzysta z nich wielu niezależnych artystów do promowania swojej twórczości. Ci artyści, chcąc nie chcąc, stanowią konkurencję dla produktów wielkich wytwórni. Te wytwórnie chcą natomiast, aby strony "pirackie" miały z zasady gorsze pozycje w wyszukiwarkach, czyli chcą one narzędzia do eliminowania konkurencji. 

Tu nie chodzi o walkę z piractwem. Chodzi o cenzurę i kontrolę nad przepływem informacji. Z dokumentu ujawnionego przez Open Rights Group można wyciągnąć dwa smutne wnioski.

1. Przemysł rozrywkowy ciągle dąży do cenzurowania internetu i robi to w ramach bardzo różnych inicjatyw jednocześnie.
2. Organizacje rządowe zgadzają się na poufne rozmowy, w czasie których przemysł zaczyna zgłaszać bardzo niepokojące propozycje.

To samo widzieliśmy już w Polsce, a mianowicie w listopadzie, gdy przyjęto ostateczny tekst porozumienia, jakie polscy posiadacze praw autorskich zaproponowali dostawcom usług telekomunikacyjnych. O tym porozumieniu prawdopodobnie byśmy się nie dowiedzieli, gdyby nie organizacje z branży internetowej (PIIT, IAB). Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego niby występowało jako animator rozmów między uczestnikami branży, ale w praktyce dbało o zachowanie odpowiednio tajemniczej atmosfery. Pracownik ministerstwa miał nawet czelność upominać organizacje branżowe, aby nie mówiły publicznie o porozumieniu. 

Wiemy już, że posiadacze praw autorskich prowadzą ciche rozmowy z innymi podmiotami w Polsce, w Wielkiej Brytanii, a także na poziomie Unii Europejskiej. Gdzie jeszcze?

Czytaj: Samoregulacja - inny sposób na cenzurę internetu