Projekty zostały wybrane w 2010 r. wspólnie przez Komisję Europejską, Austrię, Niemcy, Polskę, Wielką Brytanię i Izrael, które przeznaczyły na ten cel łącznie 22,3 mln euro. Projekty te będą prowadzone przez okres od dwóch do trzech lat.

Wszystkie projekty badawcze koncentrują się na kwestii tego, w jaki sposób komponenty (zespoły nadajnik-odbiornik, wzmacniacze, routery) i systemy informatyczne mogłyby dostarczyć gospodarstwom domowym przepustowość rzędu co najmniej 1 Gbps przy jednoczesnym obniżeniu kosztów eksploatacji bardzo szybkich połączeń.

Projekty finansowane są w jednej trzeciej ze środków Komisji. Pozostałą część opłacają krajowe agencje finansowe. Wspólne podejście umożliwia uczestniczącym państwom znaczne skrócenie czasu potrzebnego na opracowanie bardzo szybkich światłowodowych sieci szerokopasmowych, ponieważ dzięki wspólnym wysiłkom łatwiej można osiągnąć masę krytyczną wymaganą dla wprowadzenia nowych rozwiązań na rynek.

Trzynaście projektów badawczych wchodzi w zakres inicjatywy Piano+. Jest to projekt objęty systemem ERANET+, stanowiący część 7. programu ramowego Komisji Europejskiej (7PR).

>>> Czytaj: Galileo: Ostatnie umowy podpisane

Jeden z projektów nosi nazwę ADDONAS i jego celem jest zapewnienie lepszej jakości na potrzeby aplikacji służących do mobilnych transmisji wideo i przetwarzania w czasie rzeczywistym, np. obliczeń rozproszonych, poprzez optymalizację technologii pakietowej dla bardzo szybkich obwodów szerokopasmowych. Umożliwiłoby to wysyłanie danych tylko tam, gdzie są one potrzebne, likwidując zatory w działaniu routera. Technologia ta powinna doprowadzić do obniżenia rachunków za energię operatorów i użytkowników o ponad 50%.

Inny projekt - ALOHA - ma na celu umożliwienie bardzo szybkiego przekazu danych poprzez zwiększenie przepustowości półprzewodników szerokopasmowych (tj. laserów wykorzystywanych w sieciach światłowodowych). Dzięki temu szybkość transmisji powinna wzrosnąć do 10 Gbps i więcej. Projekt powinien również przyczynić się do szybszego wprowadzenia szybkich komponentów laserowych na rynek masowy.

W ramach projektu TUCAN ma być opracowana tania technologia zespołów nadajnik-odbiornik z laserem o zmiennej długości fali, które dzięki niskiemu kosztowi nadawać się będą do sieci dostępowych, a jednocześnie charakteryzować się będą wysoką wydajnością i energooszczędnością. Obecne sieci zaprojektowano dla laserów o stałej długości fali. Ich koszt wynosi poniżej 10 euro za laser, ale nie są one zaprojektowane w sposób pozwalający na zapewnienie wysokiej przepływności (1-10 Gb/s) każdemu klientowi.

Celem projektu SEPIANet jest opracowanie optycznych komponentów, modułów i podsystemów dla przyszłych produktów dostępowych opartych na technologii zintegrowanych elektrooptycznych obwodów drukowanych, które umożliwią znaczne obniżenie poboru energii oraz większą energooszczędność i szersze pasmo w stopniu niemożliwym do osiągnięcia w obecnych systemach dostępowych opartych na okablowaniu miedzianym.

Więcej informacji na temat projektów badawczych można znaleźć na stronie internetowej inicjatywy Piano+. 

>>> Czytaj: SETI zbiera datki na szukanie kosmitów