Komórki wzbogaciły życie Europejczyków
kg 27-10-2006, 19:55
Prawie wszystkie europejskie gospodarstwa domowe (97%) posiadają dostęp do usług telefonicznych - wynika z opublikowanego wczoraj badania Eurobarometr. Analitycy zwracają przy tym uwagę, że w Polsce, Portugalii i na Litwie mały, ale jednak znaczący odsetek gospodarstwo domowych nie posiada żadnego telefonu.
Badanie objęło prawie 30 tys. respondentów z 25 państw Unii Europejskiej, Rumunii, Bułgarii oraz z Tureckiej Republiki Cypru Północnego. Analitycy stwierdzili, że 61% gospodarstw w Europie posiada zarówno telefon stacjonarny, jak i komórkowy, a 18% wyłącznie komórkowy.
Państwa, w których średnia liczba linii telefonicznych jest niska to przede wszystkim Litwa, Łotwa, Słowacja, Czechy oraz Portugalia. Z kolei prawie wszystkie gospodarstwa domowe w Szwecji, Holandii, Luksemburgu i na Malcie posiadają telefon stacjonarny.
W państwach nie będących członkami Unii Europejskiej tylko w Chorwacji i na Cyprze Płn. dziewięć na dziesięć gospodarstw domowych posiada telefon stacjonarny. Stan posiadania telefonów stacjonarnych w pozostałych krajach jest poniżej średniej UE.
Co ciekawe, w państwach "starej piętnastki" więcej telefonów stacjonarnych jest na obszarach wiejskich, natomiast w 10 nowych państwach więcej telefonów stacjonarnych mają gospodarstwa domowe w dużych miastach.
Najczęstszym powodem nie posiadania telefonu stacjonarnego (21% w 25 państwach członkowskich) jest fakt, że co najmniej jedna osoba w gospodarstwie ma telefon komórkowy, który zaspokaja potrzeby gospodarstwa. Ogólnie w państwach członkowskich dwóch na pięciu respondentów deklaruje nieposiadanie telefonu stacjonarnego wyłącznie z powodu kosztów. Wyraźniej widać tę tendencję w nowych państwach członkowskich (45%) niż w państwach "starej" 15 (40%).
Poziom penetracji telefonii komórkowej wśród gospodarstw domowych UE wynosi 80% i jest nieco wyższa od poziomu penetracji telefonów stacjonarnych (włączając ISDN), która wynosi 78%. Im większe miasto, tym wyższy poziom penetracji telefonii komórkowej - z pewnością dotyczy to nowych państw członkowskich oraz w mniejszym stopniu państw "starej piętnastki".
Czynnikiem wpływającym na posiadanie telefonu komórkowego jest wiek - im starszy respondent, tym większe prawdopodobieństwo, że nie posiada komórki. Na poziomie 25 państw członkowskich więcej mężczyzn niż kobiet (83% do 76%) deklaruje posiadanie telefonu komórkowego.
Można również powiedzieć, że im gospodarstwo domowe jest większe, tym mniejsza jest średnia liczba telefonów komórkowych na osobę. W więcej niż połowie jednoosobowych gospodarstw domowych (61%) osoba ta ma jeden lub więcej telefonów komórkowych. Ten odsetek (posiadania przez każdego członka gospodarstwa domowego własnego telefonu komórkowego) drastycznie spada w gospodarstwach dwuosobowych (37%) i dalej spada w gospodarstwach trzy osobowych (27%) aż do 24% w największych gospodarstwach.
Z drugiej jednak strony widać, że im większe gospodarstwo domowe, tym bardziej jest prawdopodobne, że posiada co najmniej jeden telefon komórkowy. Podczas gdy 61% jednoosobowych gospodarstw domowych posiada telefon komórkowy, odsetek ten rośnie w dużych gospodarstwach (aż 94% w cztero i więcej osobowych gospodarstwach domowych).
Na poziomie 25 krajów Unii Europejskiej zdecydowana większość respondentów uważa, że telefony komórkowe wzbogaciły ich życie. Jedna trzecia (35%) czuje się bezpiecznie wiedząc, że mogą zadzwonić bez względu na to gdzie się znajdują w razie jakby się działo coś złego. Kolejna jedna trzecia respondentów (34%) wskazała, że można się z nimi kontaktować w każdym miejscu i o każdej porze. Dwóch na dziesięciu respondentów (19%) również wspomniało, że czują się swobodnie mogąc dzwonić znajdując się poza domem.
Aspekt bezpieczeństwa jest wymieniany przez większość respondentów z Luksemburga, Cypru, Szwecji i Holandii. Jest również najczęściej wymienianą odpowiedzią w Danii, Francji, Belgii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, na Litwie i na Malcie.
Możliwość kontaktu bez względu na miejsce przebywania, jako największą korzyść z posiadania komórki wskazali m.in.: Polacy, Portugalczycy, Słowacy, Czesi, Irlandczycy, Włosi.
Na poziomie europejskim 18% gospodarstw domowych deklaruje dostęp do jednego lub kilku telefonów komórkowych, ale zarazem do żadnego stacjonarnego. Poziom penetracji wyłącznie telefonii komórkowej jest wyższa wśród jednoosobowych gospodarstw domowych w krajach "starej piętnastki". Średni odsetek jednoosobowych gospodarstw posiadających jedynie telefon komórkowy wynosi 58% dla grupy osób w wieku 15-29 lat i spada do 6% wśród osób w wieku 60 lat i więcej.
Gospodarstwa bez żadnego telefonu komórkowego (20% na poziomie 25 państw członkowskich) jako najczęstszy powód nie posiadania telefonu komórkowego podają, że żaden z domowników nie chce mieć komórki, że telefon stacjonarny jest wystarczający dla ich obecnych potrzeb bądź też, że nie posiadają telefonu komórkowego ze względu na wysokie koszty.
Badanie Eurobarometr zrealizowano pomiędzy 7 grudnia 2005 a 11 stycznia 2006 przez TNS Opinion & Social na zlecenie Komisji Europejskiej. Raport z wynikami sondażu dostępny jest na stronie:
Państwa, w których średnia liczba linii telefonicznych jest niska to przede wszystkim Litwa, Łotwa, Słowacja, Czechy oraz Portugalia. Z kolei prawie wszystkie gospodarstwa domowe w Szwecji, Holandii, Luksemburgu i na Malcie posiadają telefon stacjonarny.
W państwach nie będących członkami Unii Europejskiej tylko w Chorwacji i na Cyprze Płn. dziewięć na dziesięć gospodarstw domowych posiada telefon stacjonarny. Stan posiadania telefonów stacjonarnych w pozostałych krajach jest poniżej średniej UE.
Co ciekawe, w państwach "starej piętnastki" więcej telefonów stacjonarnych jest na obszarach wiejskich, natomiast w 10 nowych państwach więcej telefonów stacjonarnych mają gospodarstwa domowe w dużych miastach.
Najczęstszym powodem nie posiadania telefonu stacjonarnego (21% w 25 państwach członkowskich) jest fakt, że co najmniej jedna osoba w gospodarstwie ma telefon komórkowy, który zaspokaja potrzeby gospodarstwa. Ogólnie w państwach członkowskich dwóch na pięciu respondentów deklaruje nieposiadanie telefonu stacjonarnego wyłącznie z powodu kosztów. Wyraźniej widać tę tendencję w nowych państwach członkowskich (45%) niż w państwach "starej" 15 (40%).
Poziom penetracji telefonii komórkowej wśród gospodarstw domowych UE wynosi 80% i jest nieco wyższa od poziomu penetracji telefonów stacjonarnych (włączając ISDN), która wynosi 78%. Im większe miasto, tym wyższy poziom penetracji telefonii komórkowej - z pewnością dotyczy to nowych państw członkowskich oraz w mniejszym stopniu państw "starej piętnastki".
Czynnikiem wpływającym na posiadanie telefonu komórkowego jest wiek - im starszy respondent, tym większe prawdopodobieństwo, że nie posiada komórki. Na poziomie 25 państw członkowskich więcej mężczyzn niż kobiet (83% do 76%) deklaruje posiadanie telefonu komórkowego.
Można również powiedzieć, że im gospodarstwo domowe jest większe, tym mniejsza jest średnia liczba telefonów komórkowych na osobę. W więcej niż połowie jednoosobowych gospodarstw domowych (61%) osoba ta ma jeden lub więcej telefonów komórkowych. Ten odsetek (posiadania przez każdego członka gospodarstwa domowego własnego telefonu komórkowego) drastycznie spada w gospodarstwach dwuosobowych (37%) i dalej spada w gospodarstwach trzy osobowych (27%) aż do 24% w największych gospodarstwach.
Z drugiej jednak strony widać, że im większe gospodarstwo domowe, tym bardziej jest prawdopodobne, że posiada co najmniej jeden telefon komórkowy. Podczas gdy 61% jednoosobowych gospodarstw domowych posiada telefon komórkowy, odsetek ten rośnie w dużych gospodarstwach (aż 94% w cztero i więcej osobowych gospodarstwach domowych).
Na poziomie 25 krajów Unii Europejskiej zdecydowana większość respondentów uważa, że telefony komórkowe wzbogaciły ich życie. Jedna trzecia (35%) czuje się bezpiecznie wiedząc, że mogą zadzwonić bez względu na to gdzie się znajdują w razie jakby się działo coś złego. Kolejna jedna trzecia respondentów (34%) wskazała, że można się z nimi kontaktować w każdym miejscu i o każdej porze. Dwóch na dziesięciu respondentów (19%) również wspomniało, że czują się swobodnie mogąc dzwonić znajdując się poza domem.
Aspekt bezpieczeństwa jest wymieniany przez większość respondentów z Luksemburga, Cypru, Szwecji i Holandii. Jest również najczęściej wymienianą odpowiedzią w Danii, Francji, Belgii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, na Litwie i na Malcie.
Możliwość kontaktu bez względu na miejsce przebywania, jako największą korzyść z posiadania komórki wskazali m.in.: Polacy, Portugalczycy, Słowacy, Czesi, Irlandczycy, Włosi.
Na poziomie europejskim 18% gospodarstw domowych deklaruje dostęp do jednego lub kilku telefonów komórkowych, ale zarazem do żadnego stacjonarnego. Poziom penetracji wyłącznie telefonii komórkowej jest wyższa wśród jednoosobowych gospodarstw domowych w krajach "starej piętnastki". Średni odsetek jednoosobowych gospodarstw posiadających jedynie telefon komórkowy wynosi 58% dla grupy osób w wieku 15-29 lat i spada do 6% wśród osób w wieku 60 lat i więcej.
Gospodarstwa bez żadnego telefonu komórkowego (20% na poziomie 25 państw członkowskich) jako najczęstszy powód nie posiadania telefonu komórkowego podają, że żaden z domowników nie chce mieć komórki, że telefon stacjonarny jest wystarczający dla ich obecnych potrzeb bądź też, że nie posiadają telefonu komórkowego ze względu na wysokie koszty.
Badanie Eurobarometr zrealizowano pomiędzy 7 grudnia 2005 a 11 stycznia 2006 przez TNS Opinion & Social na zlecenie Komisji Europejskiej. Raport z wynikami sondażu dostępny jest na stronie:
Aktualności
|
Porady
|
Gościnnie
|
Katalog
Bukmacherzy
|
Sprawdź auto
|
Praca
biurowirtualnewarszawa.pl wirtualne biura w Śródmieściu Warszawy
Artykuł może w treści zawierać linki partnerów biznesowych
i afiliacyjne, dzięki którym serwis dostarcza darmowe treści.
*
Ostatnie artykuły:
 |
 |
|
|
|
|
|
« strona główna - do góry ^
Stopka
Publikacje
Nasze serwisy
Polecamy
© 1998-2024 Dziennik Internautów Sp. z o.o. Wszelkie prawa zastrzeżone.