Czy internauci popierający swobodną wymianę plików powinni być wdzięczni twórcom ACTA? To pytanie wydaje się bezczelne, ale już niebawem może się okazać, że nikt nie miał większego wkładu w liberalizację prawa autorskiego niż twórcy ACTA! Piszę to całkiem serio i za chwilę to udowodnię.

Wszyscy wiemy, że jutro Parlament Europejski będzie debatował na temat ACTA, a pojutrze będzie głosowanie. Dziś na stronie PE znajdziemy wywiad z Davidem Martinem, posłem sprawozdawcą ds. ACTA. W tym wywiadzie padają dwa godne uwagi stwierdzenia.

• David Martin uważa, że ACTA miałaby znacznie większe szanse w Parlamencie Europejskim, gdyby negocjacje nie były tajne. Prawo negocjowane i przeforsowane w tajemnicy to na ogół złe prawo (...) Gdybyśmy byli zaangażowani wcześniej (w sprawę ACTA - red.), można było także pomyśleć o rozdzieleniu umów dotyczących dóbr materialnych i tych odnoszących się do towarów wirtualnych. Gdyby to zrobiono, wtedy umowa w sprawie materialnych towarów przeszłaby przez Parlament praktycznie bez żadnego komentarza - mówił Martin.
• Zapowiedzi Karela de Guchta dotyczące tego, że sprawa ACTA wróci niezależnie od decyzji podjętej przez Parlament, wydają się Martinowi... zaskakujące. Żadne zapewnienie Komisji Europejskiej w stosunku do  PE nie mogłoby zmienić tekstu prawnego - powiedział poseł sprawozdawca.

Oczywiście wydarzeniom związanym z ACTA towarzyszyły różne dziwactwa i nie będziemy zdziwieni, jeśli ACTA naprawdę wróci. Teraz jednak szanse na pokonanie ACTA są duże, a to jeszcze nie koniec.

Czytaj: ACTA: Parlament Australii też ma zastrzeżenia, dostrzega wydarzenia w UE

David Martin ma 100% racji, mówiąc, że tajność ACTA zabiła tę inicjatywę. Ja natomiast powiem więcej - tajność ACTA wywołała tak duże oburzenie opinii publicznej, że zaczęło się mówić nie tylko o odrzuceniu porozumienia, ale również o szerszej walce z systemem praw autorskich, który przypomina pętlę zaciskającą się na szyi zwykłych ludzi. 

Cofnijmy się myślami do roku 2010. Przedstawiciel MSWiA Adam Rapacki pojawił się na branżowej imprezie, w czasie której zaproponował wyeliminowanie dozwolonego użytku z prawa autorskiego. Ta nieprawdopodobna propozycja została skrytykowana przez internautów, ale wielkiej afery nie było. Po prostu w roku 2010 za jedyny możliwy kierunek rozwoju prawa autorskiego uznawano jego zaostrzanie. Teraz mówi się o liberalizacji prawa autorskiego, o rozszerzaniu dozwolonego użytku, ale ten stan rzeczy obserwujemy dopiero od początku 2012 roku, czyli od czasu ulicznych protestów przeciwko ACTA.

Mówiąc najprościej, twórcy ACTA chcieli osiągnąć zbyt dużo i zbyt brudnymi metodami. Z tego właśnie powodu uzyskali efekt odwrotny od zamierzonego. Można to porównać do internetowego efektu Streisand - im bardziej coś ukrywasz, tym bardziej ludzie będą się tym interesować.

Kiedy w Europie ruszał sprzeciw wobec ACTA, w USA upadała kontrowersyjna ustawa SOPA. Powstało nawet ciekawe angielskie wyrażenie "to get SOPA'd", które oznacza stworzenie takiego prawa, które z pewnością wywoła ogromny opór internautów. Można by się pokusić o stworzenie polskiego wyrażenia "za-ACTA-ować się" (brzmi podobnie do "zagalopować się"). No więc przemysł praw autorskich nieco się za-ACTA-ował. 

Czytaj: ACTA wróci po przegranej w PE? Niekoniecznie, ale nie tu jest problem!