W styczniu ubiegłego roku fińska Nokia ogłosiła, że zamknie swoją fabrykę telefonów komórkowych w niemieckim Bochum. Powodem miały być zbyt wysokie koszty produkcji za naszą zachodnią granicą. Głośno mówiło się o przeniesieniu do Rumunii. Pod adresem Nokii od razu posypały się oskarżenia o chęć wykorzystania specjalnych funduszy na zwiększenie konkurencyjności rumuńskiej gospodarki.

W Niemczech pojawiły się nawet żądania, by fińska firma zwróciła pomoc publiczną, jaką otrzymała od rządu federalnego na założenie fabryki. Bochum, położone w Nadrenii Północnej-Westfalii, w Zagłębiu Ruhry, po znacznym ograniczeniu znaczenia przemysłu ciężkiego znalazło się w trudnej sytuacji gospodarczej. Pomoc Berlina była konieczna dla przyszłości miasta. Dzięki niej do miasta zawitali nowi inwestorzy, wśród nich m.in. Nokia.

Produkcja telefonów komórkowych została przeniesiona - oprócz Rumunii - także do Chin, Korei Południowej, Indii, Meksyku oraz Brazylii. Rząd niemiecki wystąpił w lutym br. w związku z tym do Komisji Europejskiej o przyznanie krajowi związkowemu Nadrenia Północna-Westfalia pomocy finansowej w ramach Europejskiego Funduszu Globalizacyjnego. Finansuje on projekty w regionach, w których z powodu globalizacji likwidowane są miejsca pracy.

W sierpniu Komisja Europejska przesłała do Parlamentu Europejskiego wniosek o przyznanie pomocy landowi w wysokości blisko 5,6 mln euro. Wartość projektów, jakie zostaną zrealizowane na terenie Bochum, Gelsenkirchen, Recklinghausen oraz Dortmundu, wyniesie 11,1 mln euro.

PE zdecydowaną większością głosów (598 do 49) zgodził się 20 października na przekazanie pomocy. Parlament podkreślił, że pomoc nie obejmuje pracowników, którzy stracili pracę bezpośrednio w wyniku przeniesienia fabryki do Rumunii.